Η φωτεινή όμως έναρξη της σχολικής χρονιάς βρίσκει την πατρίδα μας σε μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της μεταπολιτευτικής πορείας της. Σίγουρα θα έχετε πληροφορηθεί και αισθανθεί την πνευματική και οικονομική κρίση που μαστίζει την Ελλάδα. Δυστυχώς η μικρή μας πατρίδα, παραπλανηθεισα από τους αναξίους και κακούς άρχοντας, που εμείς εκλέγουμε, περιήλθε σε μια
σκληρή περίοδο λιτότητες, πτώχειας πνευματικής και υλικής, η οποία έχει σκληρές επιπτώσεις στην καθημερινή μας ζωή.
Φυσικά γι’ αυτή την κατάσταση δεν ευθύνεστε εσείς, τα παιδιά. Ευθυνόμαστε εμείς οι μεγάλοι, που με τις λανθασμένες επιλογές μας, ανάμεσα στα άλλα, ξεφύγαμε από το ελληνορθόδοξο ήθος των προγόνων μας, το μεγαλειώδες αυτό ήθος που έκτισε τον Παρθενώνα και την Αγιά Σοφια, αναδεικνύοντας την πατρίδα μας κοιτίδα πολιτισμού και δημιουργικότητας και αλληθωρίσαμε προς άλλα μοντέλα ζωής, μοντέλα στα οποία η πίστη στο Θεό και η αφοσίωση σε ιδανικά και αρχές αιώνων, θεωρήθηκαν συντηρητισμός και ανοησία, ενώ ένας νέος τύπος Έλληνα προβλήθηκε ως πετυχημενος, αυτός που παταει ακόμα και επί πτωμάτων για να ικανοποιήσει τα πάθη του, τη φιλοδοξία του, τη φιληδονία του και τη φιλαργυρία του.
Πρέπει να το ομολογήσουμε η ευθύνη για το σημερινό κατάντημα της πατρίδας μας βαραίνει εξ ολοκλήρου εμάς, τους μεγαλύτερους. Όμως, ίσως αναρωτηθείτε: για ποιον λόγο σας τα αναφέρω όλα αυτά σήμερα, πρώτη ημέρα της νέας σχολικής χρονιάς; Τα αναφέρω για δυο λογούς:
Πρώτον, για να ζητήσω συγγνώμη από όλους σας, γι’ αυτά που ζείτε χωρίς να ευθύνεστε. Δυστυχώς, στην πατρίδα μας σχεδόν οι πάντες δηλώνουν άγνοια για το πώς δημιουργήθηκε η κρίση, αυτό το κατάντημα. Ο ένας επιρρίπτει την ευθύνη στον άλλον. Αυτό, λοιπόν, που δεν τολμούν να κάμουν οι πραγματικοί υπεύθυνοι της κρίσης, το κάνω εγώ ο επίσκοπος σας. Το κάνω γιατί θέλω να σας βλέπω στα μάτια, χωρίς να ντρέπομαι, αλλά συγχρόνως να ζητήσω και μια χάρη. Και εδώ βρίσκεται ο δεύτερος λόγος της αναφοράς μου.
Σας ζητώ, λοιπόν, ως επίσκοπος και πνευματικός σας πατέρας μια χάρη. Σας ζητώ να είσθε επιμελείς για να έχετε καλή επίδοση στα μαθήματα σας και να αγωνιστείτε για ένα καλύτερο αύριο, για μια ποιοτικώς ανώτερη ζωή, για μια νέα πολιτισμένη Ελλάδα. Κλείστε τα αφτιά και τα μάτια σας σε όλους εκείνους, που έφεραν την πατρίδα μας σ’ αυτό το κατάντημα. Βαδίστε στα βήματα των ευσεβών και φιλοπάτριδων προγόνων μας. Κλείστε στην καρδιά σας τον Χριστό και την Ελλάδα και τότε θα ζήσετε ότι πιο πολύτιμο, σπουδαίο και όμορφο. Εσείς είστε το μέλλον αυτής της πατρίδας.
Η πατρίδα σας έχει ανάγκη. Έχει ανάγκη το ήθος σας, τις γνώσεις σας, τη ζωντάνια σας. Με τον φωτισμό, τη δύναμη και τη βοήθεια του Θεού μπορείτε να διορθώσετε όσα εμείς καταστρέψαμε και να ξανακτίσετε ότι εμείς γκρεμίσαμε. Το σχολείο σας είναι το πρώτο στάδιο αυτού του αγώνα. Ας ξεκινήσουμε από αυτή τη στιγμή τον πνευματικό αυτό αγώνα. Σήμερα με τα βιβλία και τα στυλό για τη μάθηση και τη μόρφωση. Αύριο με τους λόγους και τα έργα σας από υπεύθυνες θέσεις και αποστολές. Ελπίζω σε σας, στη νέα γενιά των Ελλήνων, ότι θα δώσετε καλύτερες εξετάσεις από μας και δεν θα με διαψεύσετε.
Με αυτές τις σκέψεις σας ευλογώ και εύχομαι το ταξίδι για τη μάθηση και τη μόρφωση να είναι ευχάριστο και καρποφόρο. Ευλογώ και τους καλούς δασκάλους και καθηγητές σας και τους παρακαλώ να συνδράμουν με τις δυνάμεις και τις παιδαγωγικές ικανότητες τους, στην επίτευξη των στόχων που προανέφερα και την προκοπή σας. Αμήν.
