7/6/13

ΟΚΤΩ (8) ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΘΕΙΡΞΗ ΣΤΟΝ ΕΚΒΙΑΣΤΗ ΤΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ Η απόφαση του Δικαστηρίου, δικαιώνει ηθικά τον Μητροπολίτη Καρπενησίου

Την βαρύτατη ποινή των 8 χρόνων κάθειρξης, επέβαλε το Εφετείο Λαμίας στον εκβιαστή που έπαιρνε χρήματα από Μητροπολίτες και κληρικούς, εκ των οποίων και από τον Μητροπολίτη Καρπενησίου κ.κ. Νικόλαο.   Ο κατηγορούμενος, που κατάγεται από το Αγρίνιο, με πρόσχημα την οικονομική του καταστροφή, τα πολλαπλά χρέη του και τα τεράστια οικογενειακά του προβλήματα, πέτυχε με μοναδική δεξιοτεχνία, στο διάστημα από το 2004 και μέχρι το 2009, να αποσπάσει μεγάλα χρηματικά ποσά τόσο από τον Μητροπολίτη Καρπενησίου κ.κ. Νικόλαο, όσο και από τον Μητροπολίτη Θήρας κ.κ. Επιφάνιο αλλά και από 2 ακόμη Ιερομονάχους, Ηγουμένους μεγάλων Μοναστηριών.


Η υπόθεση αυτή του εκβιασμού και της απάτης μετά από καταγγελία οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, στη συνέχεια στοιχειοθετήθηκε κατηγορία εις βάρος του που οδήγησε στην σύλληψη και στην φυλάκιση του κατηγορούμενου το 2009. Ακολούθησε έφεση και η εκδίκασή της στο Εφετείο Λαμίας, στις 28 Μαΐου 2013 στη Λαμία. Μετά από πολύωρη ακροαματική διαδικασία και ενώ είχε προηγηθεί η διακοπή της δίκης λόγω μη παρουσίας του Παναγιώτη Πολίτη, το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λαμίας εξέδωσε καταδικαστική απόφαση σε βάρος του κατηγορουμένου, επιβάλλοντας του την βαρύτατη ποινή της κάθειρξης οκτώ (8) ετών, καθότι αποδείχτηκε στο δικαστήριο ότι αυτός διέπραξε την κακουργηματική πράξη της εκβίασης σε βάρος του Μητροπολίτη Καρπενησίου και όχι μόνο, πράξη που διαπράττει κατά συνήθεια ή κατ’ επάγγελμα, απαλλάσσοντας τον ωστόσο από την κατηγορία της απάτης. Είναι γεγονός ότι η εν λόγω υπόθεση, που απασχόλησε ιδιαίτερα την τοπική μας κοινωνία, αντιμετωπίστηκε με πολύ σοβαρότητα από το δικαστήριο καθότι τόσο ο πρόεδρος Εφετών κ. Παπακώστας όσο και οι Εφέτες κ.κ. Γκίκα και Λιανού, πείστηκαν και δέχθηκαν την εισαγγελική πρόταση και επέβαλαν 8ετή φυλάκιση με δικαίωμα έφεσης, την καταβολή εγγύησης 10.000 € από τον κατηγορούμενο και την υποχρεωτική παρουσία του, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα στο κοντινότερο Αστυνομικό Τμήμα.
Τα ποσά που πέτυχε να πάρει από τον Μητροπολίτη ο Πολίτης είναι πολλά και ευλόγως δημιουργούν ερωτηματικά. Ωστόσο όμως, όπως αποδείχτηκε, ο καταδικασθείς ήταν «επιστήμονας» σε τέτοιου είδους πράξεις και γι΄ αυτό μπόρεσε με την ίδια «επιστημονική» μέθοδο να αποσπάσει χρήματα  και από τον Μητροπολίτη Θύρας κ.κ. Επιφάνιο καθώς και από 2 ακόμη Ηγουμένους Μεγάλων Μοναστηριών. Στην διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, από την πλευρά του κατηγορουμένου ακούστηκαν πολλά ανυπόστατα, ενώ αίσθηση προκάλεσε στο Δικαστήριο ο ισχυρισμός της υπεράσπισης ότι ο αδελφός του Δεσπότη, π. Χρυσόστομος Δρόσος, κατέθεσε προ μηνών χρήματα σε λογαριασμό του Πολίτη. Το στοιχείο αυτό δεν ελήφθη υπόψη από τη έδρα καθότι αμφισβητήθηκαν ως πλαστές και ανυπόγραφες, όπως άλλωστε ήταν, οι υποτιθέμενες αποδείξεις κατάθεσης. Ωστόσο όμως δεν  αμφισβητήθηκε η πνευματική σχέση του π. Χρυσοστόμου με τον κατηγορούμενο, ο οποίος, όπως ο ίδιος δήλωσε, έχει πνευματικό του παιδί τον Πολίτη και όταν χρειάστηκε τον βοήθησε, όπως έκανε και προ ημερών. Τα όσα άλλα ακούστηκαν και ειπώθηκαν από τον αδελφό του κατηγορουμένου για τον Μητροπολίτη, ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας καθότι όπως κατατέθηκε στην διαδικασία, ο Δεσπότης με τον Πολίτη σε όλο αυτό το διάστημα συναντήθηκαν μόνο 3 φορές. Επομένως λογικό ήταν να μην ληφθούν υπόψη αυτού του τύπου οι ισχυρισμοί από την πλευρά του κατηγορουμένου και όπως είπε και ένας κληρικός εκ των μαρτύρων, «όποιος σήμερα θέλει να κατηγορήσει έναν ιερωμένο, του «κολλάει» μια ρετσινιά ηθικής φύσεως γιατί αυτό πουλάει». Συμφωνώντας με τον μάρτυρα, θεωρούμε ότι η στάση της υπεράσπισης δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική καθότι η όποια παραδοχή της κακουργηματικής εκβίασης, θα είχε επιφέρει άλλη πολύ μεγαλύτερη ποινή. Επομένως τα όσα ακούστηκαν και γράφτηκαν μετά το δικαστήριο, μπορεί να δημιουργούν εν τυπώσεις, ωστόσο όμως οι αναφορές ότι «από την διαδικασία προέκυψαν αρκετά και αποκαλυπτικά στοιχεία που διαμορφώνουν ένα κλίμα σκίασης της εικόνας του Μητροπολίτη και για τον τρόπο που διαχειρίστηκε όχι μόνο τα δικά του χρήματα αλλά και αυτά των πιστών που εναποθέτουν με ευλάβεια στα παγκάρια των εκκλησιών» και «περί αναπάντητων ερωτημάτων και ακάλυπτων επιταγών», θεωρούνται επιεικώς απαράδεκτες, διότι από την όλη διαδικασία εκείνο που προέκυψε ήταν ότι «ο Πολίτης είναι εκβιαστής που διαπράττει μάλιστα το ίδιο αδίκημα κατά συνήθεια ή κατ’ επάγγελμα» και για το λόγο αυτό του επιβλήθηκε η βαριά κατηγορία της κάθειρξης των 8 ετών.
Από την όλη υπόθεση, διαπιστώθηκε ότι ο Μητροπολίτης Καρπενησίου έπεσε στα χέρια ενός «επιστήμονα» του είδους, ο οποίος, χρησιμοποιώντας την μέθοδο της πειθούς και του παραμυθιού στην αρχή, έφτασε στο τέλος με εκβιαστικό τρόπο να πάρει τα χρήματα και όπως ήταν φυσικό να μην τα επιστρέψει ποτέ.  Ο Μητροπολίτης, για εκείνους που τον ξέρουν καλά, είναι ένας ευκολόπιστος άνθρωπος, που έχει βοηθήσει οικονομικά παρά πολλούς στην Ευρυτανία που προσέφυγαν σε αυτόν. Η πόρτα του γραφείου του ήταν και είναι πάντα ανοιχτή σε όλο τον κόσμο και η "ζωή του λιτή και απλή ως ενός απλού καλόγερου", όπως τόνισαν όλοι οι μάρτυρες. Όσον αφορά για τα άλλα αναφερόμενα και από κάποιους κύκλους υπονοούμενα, αυτά δεν έχουν υπόσταση διότι η 34χρονη παρουσία του του Δεσπότη στην Ευρυτανία, ήταν από κάθε πλευρά άψογη. Εξάλλου, αν είχε κάποιο «πρόβλημα» ο Επίσκοπος, όλα αυτά τα χρόνια θα φαίνονταν …
Κλείνοντας, μπορούμε να πούμε ότι η απόφαση του Εφετείου Λαμίας δικαίωσε ηθικά τον Μητροπολίτη Καρπενησίου, ενώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι η υπόθεση θα έχει και συνέχεια καθότι πολύ σύντομα στο δικαστήριο θα συζητηθεί η αγωγή αποζημίωσης του Δεσπότη, που κατέθεσαν οι Δικηγόροι του, για την ηθική βλάβη που υπέστη από τους ψευδείς και κακοήθεις ισχυρισμούς του κατηγορουμένου.
ΒΑΣΩ ΦΕΓΓΟΥΛΗ