21/11/12

Οι τελευταίες «πινελιές» στο καμπαναριό του Αγίου Νεκταρίου παρουσία του Πάνου Μάκκα



Ένα από τα σπουδαιότερα έργα που έγιναν τα τελευταία χρόνια στην κεντρική εκκλησία μας είναι το καμπαναριό της, που δεσπόζει δίπλα στον Άγιο Νεκτάριο και είναι ένα πραγματικό στολίδι για το χωριό μας. Όπως όλοι γνωρίζουμε, εμπνευστής και μέγας χορηγός αυτού του τεράστιου έργου, είναι ο εκλεκτός συγχωριανός μας Παναγιώτης Κλ. Μάκκας, ο οποίος χρηματοδότησε εξολοκλήρου την κατασκευή του καθώς και την εγκατάσταση του συστήματος κωδωνοκρουσίας και του ηλεκτρονικού ωρολογίου,  που ξεπέρασε με κάποιους υπολογισμούς ακόμη και τις 80.000 ευρώ. Βέβαια ο Παναγιώτης Μάκκας έχει προσφέρει και με άλλους τρόπους και συνεχίζει να προσφέρει στο χωριό του, εκφράζοντας έτσι έμπρακτα την μεγάλη του αγάπη για την γενέτειρά του.


Τελευταία που ήλθε στο χωριό για βόλτα και κυνήγι με τα αδέλφια του Θεόφιλο και Νάκο, φρόντισε με μεράκι να διορθωθούν και κάποιες μικρολεπτομέρειες που υπήρχαν στο καμπαναριό.  Πριν λοιπόν επιστρέψει στην Αμερική, έδωσε εντολή στον Ταξιάρχη Ρούμπο, που είναι ένας από τους καλύτερους εμπειροτέχνες της Ευρυτανίας, να προβεί στις εργασίες που απαιτούνταν στο καμπαναριό. Την ημέρα των εργασιών μάλιστα, όπου ήλθε και ειδικό γερανοφόρο για τις εργασίες, ο Πάνος έμεινε εκεί παρακολουθώντας τις εργασίες που ολοκληρώθηκαν το απόγευμα.
Για άλλη μια φορά μέσα από αυτή την σελίδα θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε εκ βάθους καρδίας τον άξιο συγχωριανό μας για όσα έχει κάνει μέχρι τώρα για την εκκλησία και εν γένει για το χωριό μας και να του ευχηθούμε οικογενειακή ευτυχία, υγεία και κάθε καλό.
Θα κλείσουμε με δυο δικά του λόγια αγάπης: «Όλα κάποια στιγμή μπορεί να αλλάξουν στη ζωή μας, ακόμη και τα σπίτια μας να πάνε σε άλλα χέρια, η εκκλησία όμως και το καμπαναριό της, θα παραμείνουν για πολλούς αιώνες όρθια στον τόπο μας». Έτσι είναι αδελφέ Παναγιώτη, μετά από πολλά, πάρα πολλά χρόνια οι ερχόμενες από μας γενιές θα λένε, ότι την εκκλησία αυτή την έχτισαν οι τάδε, το πνευματικό κέντρο ο τάδε και το καμπαναριό … ένας Αμερικάνος που αγαπούσε και λάτρευε τον τόπο που γεννήθηκε…