Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΗ - ΘΑΝΑΣΗ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

Χριστός Ανέστη και καλό μήνα. Ο Άγιος Αθανάσιος που γιορτάζει αύριο, βοήθειά μας. Η επιβεβλημένη προετοιμασία, στον αύλιο χώρο του Αγίου Νεκταρίου αλλά και στον Ι.Ναό του Αγίου Αθανασίου, με την συνδρομή του Γιάννη και της Αθηνάς, για την αυριανή γιορτή, που κάποτε ήταν μεγάλο γιορτάσι για την Κρέντη όπως και σε άλλα χωριά.Ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα στο χθες και στις μέρες μας από αυτό το πανηγύρι. Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους.

                           

 ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΓΙΟΡΤΗ 

Αύριο Σάββατο, 2 Μαΐου, η Εκκλησία μας τιμά την Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Αθανασίου. Η γιορτή του Μεγάλου Αθανασίου είναι στις 18 Ιανουαρίου. Αύριο, όμως, γιορτάζουμε την ανακομιδή των λειψάνων αυτού του γίγαντα της Ορθοδοξίας μας.

Την αγιώνυμο αυτή μέρα στο χωριό μας γίνονταν μεγάλο ημερήσιο πανηγύρι, στη Λάκα του Αη- Θανάση, με 2 και 3 ζυγιές όργανα.

Εορτολόγιο– Σύμφωνα όμως με τον Κώδικα των Καυσοκαλυβίων και το δίστιχο του Λαυριωτικού Κώδικα Ι 70, η κυρίως μνήμη του Αγίου Αθανασίου, πρέπει να γιορτάζεται σήμερα, όπου και ιστορικά αποδεδειγμένη η κοίμηση του.

Και όχι η ανακομιδή των λειψάνων του, που για το γεγονός αυτό δεν έχουμε την παραμικρή ιστορική αναφορά.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης, ότι και όλη η ανέκδοτη ποιητική υμνολογία κατά την 2α Μαΐου περιστρέφεται στην ετήσια μνήμη του και όχι στην ανακομιδή των λειψάνων του, για την οποία ούτε απλή αναφορά γίνεται. Για ποιο λόγο όμως καθιερώθηκε η κυρίως μνήμη του την 18η Ιανουαρίου, μ’ αυτή του Αγίου Κυρίλλου, δεν γνωρίζουμε. Το πιθανότερο όμως είναι, για τον λόγο που καθιερώθηκε και η γιορτή των τριών Ιεραρχών.

Η Εκκλησία απέδωσε πολλές τιμές στον Άγιο Αθανάσιο, διότι αναδείχθηκε ο ηρωικότερος των Άγιων και ο αγιότερος των ηρώων. Να πώς τον χαιρετίζουν οι εκκλησιαστικοί ύμνοι:

«ως την μεγάλην της Εκκλησίας σάλπιγγα, των αρετών κανόνα, τον νουν τον περίβλεπτον, των Πατριαρχών την κρηπίδα, την οξυτάτην γλώσσαν, τον διαυγή οφθαλμόν, τον λαμπτήρα τον φαεινότατον, τον πέλεκυν τον κόπτοντα πάσα ύλην αιρέσεων και καταφλέγοντα τω πυρί τω του πνεύματος».

Και ακόμα: «ως τον άπερίτρεπτον στύλον, τον άσειστον πύργον, τον χρυσορρόαν Νείλον, της αθανασίας τον επώνυμον, τον πυρσόν τον μετάρσιον, τον ακατάβλητον πύργον, τον ταξιάρχην θεολέκτου παρατάξεως, τον θεοφόρον της χάριτος ποταμόν, αρχιερέων το κλέος, αριστέα τον αήττητον, τον συγκόψαντα τας φάλαγγας των αιρέσεων τη δυνάμει του Πνεύματος, τον στήσαντα της Ορθοδοξίας τα τρόπαια καθ’ όλην την οίκουμένην» (Συναξαριστής Μιχαήλ Ι. Γαλανού).

Ας προσέξουμε, λοιπόν, αυτά τα χαρακτηριστικά του Μ. Αθανασίου και ας αγωνιστούμε να τον μιμηθούμε.

Απολυτίκιο:
Ήχος γ’. Θείας πίστεως.
Στύλος γέγονας ορθοδοξίας, θείοις δόγμασιν υποστηρίζων, την Εκκλησίαν Ιεράρχα Αθανάσιε· τω γαρ Πατρί τον Υιόν ομοούσιον, ανακηρύξας κατησχυνας Άρείον Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν, το μέγα έλεος.