Λίγες ώρες πριν
γιορτάσουμε την Ανάσταση του Κυρίου μας, θα ήθελα μέσα από την ηλεκτρονική
σελίδα του Ιερού Ναού μας, να καταθέσω δυο λόγια αγάπης σε όλους σας, σε σας που
μένουμε στο χωριό μας και σε εσάς που είστε μακριά μας αυτές τις ώρες.
Φέτος όπως γνωρίζετε περάσαμε
μια παράξενη Μεγάλη Εβδομάδα, που ποτέ δεν πέρασαν οι Χριστιανοί σε όλο τον
κόσμο στο μέγεθος αυτό.
Ο Άγιος Νεκτάριος, άδειος, χωρίς την φυσική σας παρουσία, σε όλες τις ιερές ακολουθίες, την Μ. Πέμπτη, την Μ. Παρασκευή, όπως και απόψε, «κεκλεισμένων των θυρών δια τον φόβον ….»
Στιγμές συγκλονιστικές
που δεν μπορείς να τις περιγράψεις αλλά ούτε και να τις ξεπεράσεις εύκολα. Όταν
είσαι μόνος μέσα στην εκκλησία και βλέπεις μπροστά σου άδεια καθίσματα εκεί που
είχες συνηθίσει να κάθονται συγκεκριμένα πρόσωπα, δεν μπορείς να μην πονέσεις,
δεν μπορείς να μην κλάψεις…
Ωστόσο θέλω να
ξέρετε πως όλες αυτές τις μέρες τις δοκιμασίας, δεν σταμάτησα στιγμή να
προσεύχομαι για όλους σας, πονώντας και συναγωνιώντας μαζί σας για τα όσα
περίεργα συμβαίνουν στην πατρίδα μας και τον κόσμο.
Διατηρώ την εν
Χριστώ ελπίδα ότι με την Ανάσταση του Κυρίου μας θα έλθει και το φως στο
σκοτάδι αυτής της παν … δημίας και όλα θα λήξουν με την επιστροφή μας στην κανονικότητα.
Ας λάβουμε πολύ σοβαρά το μήνυμα από αυτή τη δοκιμασία
και ας την δούμε ως μια μεγάλη ευκαιρία, να αναθεωρήσουμε πολλά στη ζωή μας και
κυρίως στην σχέση μας με τον Κύριό μας.
Σκληρή δοκιμασία, όπως γνωρίζετε
αδελφοί μου, πέρασα και εγώ μετά την επιστροφή μου από το προσκύνημά μου στους Αγίους
Τόπους, στις αρχές Μαρτίου.
Μια δοκιμασία την οποία
αντιμετώπισα με υπευθυνότητα και πειθαρχία, κυρίως για την οικογένειά μου αλλά
και για σας, μια δοκιμασία όμως από την οποία πήρα πολλαπλά διδάγματα ζωής …
Αυτή η δοκιμασία
με τον περιβόητο ιό αδελφοί μου, μπορεί να είναι μια μεγάλη ευκαιρία για όλους μας,
να διορθώσουμε πολλά στη ζωή μας, να είμαστε πιο προσεκτικοί στο τι λέμε και
πως συμπεριφερόμαστε και του χρόνου να είμαστε από τους πρώτους στις Εκκλησιές μας
την Μεγάλη Εβδομάδα και πάντα όταν ακούμε την καμπάνα να χτυπά, να μην κάνουμε όπως
μέχρι τώρα γυρίζοντας πλευρό, αλλά να φεύγουμε άμεσα για το Ναό, για να δοξάσουμε
και να παρακαλέσουμε τον Κύριο μας, να μην ξανάρθει τέτοιο κακό.
Με αυτές τις
σκέψεις σας ασπάζομαι και σας ευλογώ, ευχόμενος από καρδιάς ο Αναστάς Κύριος να
φωτίζει και να χαρίζει κάθε καλό στη ζωή σας.
ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΜΟΥ ΑΔΕΛΦΟΙ
ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ
ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟΥ Μ.
ΣΑΒΒΑΤΟΥ ΝΑ ΨΑΛΛΕΤΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Μετά τις χαρμόσυνες
καμπάνες λέμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ
με αναμμένη τη
λαμπάδα, το θυμιατό και το καντηλάκι σας
Δόξα τῇ ἁγίᾳ, καὶ
ὁμοουσίῳ, καὶ ζωοποιῷ, καὶ ἀδιαιρέτῳ
Τριάδι πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν
αἰώνων.
ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ (Τρείς φορές όλοι
μαζί)
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ
θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Στίχ. α’ Ἀναστήτω ὁ Θεός,
καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ,
καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ
θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
Στίχ. β’ Ὡς ἐκλείπει
καπνός, ἐκλιπέτωσαν, ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου
πυρός.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ
θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
Στίχ. γ’ Οὕτως ἀπολοῦνται οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου
τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν.
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ
θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΠΟΛΛΑ
ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΗ ΥΠΟΜΟΝΗ – ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΘΑ ΔΟΞΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΝΤΑ
ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ
ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
Σας ευχαριστώ για την υπομονή και
την αγάπη σας
Μετ΄ ευχών - π. Ευάγγελος
