Ένα τρισάγιο αγάπης και σεβασμού σε όλους εκείνους και εκείνες που ταξίδεψαν στην αιωνιότητα, τελέσαμε το περασμένο Σάββατο, το πρώτο ΨΥΧΟΣΑΒΒΑΤΟ της Εκκλησίας μας, λίγο πριν την Μ. Σαρακοστή, στο κοιμητήριο της Κρέντης.Οφειλόμενη τιμή μνήμης σε αγαπημένα μας πρόσωπα και γενικά σε όλους τους συγχωριανούς μας, που έφυγαν για την άλλη ζωή.
Μια προσευχή στους κεκοιμημένους αδελφούς μας και από εκείνους τους συγχωριανούς μας που δεν μπορούν να τελέσουν τρισάγιο στο κοιμητήριο του χωριού τους. Ευχή μας ο Άγιος Θεός να κατατάξει τις ψυχές αυτών και πάντων των όπου γης Κρεντιωτών κεκοιμημένων, μετά των δικαίων. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥΣ Η ΜΝΗΜΗ. 
Η προσευχή για τους νεκρούς είναι μια βοήθεια που δεν μπορούν καν να ζητήσουν.
Αν οι πόρτες της αιωνιότητας ήταν ανοιχτές μπροστά μας, στις οποίες βρέθηκαν οι ψυχές των αναχωρούντων, θα είχαμε μια συγκινητική εικόνα για το σιωπηλό αίτημα των αδελφών μας που ζητούν τις προσευχές μας γι ‘αυτούς – εκατομμυρίων ψυχών που φωνάζουν για βοήθεια! Η μοίρα του αποθανόντος είναι παρόμοια με την κατάσταση ενός ατόμου που κολυμπά σε ένα πολύ επικίνδυνο μέρος. Και οι προσευχές μας είναι η άγκυρα ή το σχοινί που δίνουμε στον γείτονά μας τη στιγμή του κινδύνου. Και πόσο ευχάριστο θα είναι για τον άνθρωπο που προσευχόταν για τον γείτονα, εκείνη την ώρα, όταν θα συναντηθούμε όλοι εκεί, και θα τους δούμε πρόσωπο με πρόσωπο και θα ακούσουμε το ευχαριστώ που τους βοηθήσαμε! Και αντιθέτως, τι πικρή καταδίκη θα είναι για εκείνους που δεν βοήθησαν τους αδελφούς τους που δεν προσευχήθηκαν σε αυτήν την επικίνδυνη εποχή.
