Κυριακή των Απόκρεω

Αγαπητοί μου αδελφοί η 3η Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση, ως απαραίτητος προβληματισμός των πιστών αυτή την αγωνιστική αυτή περίοδο.
Η μέλλουσα Κρίση είναι θεμελιώδης πίστη της χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία θα επισυμβεί στο τέλος αυτού του πρόσκαιρου κόσμου και περιγράφεται σαφέστατα στο ευαγγέλιο του Ματθαίου (25,31-46). Ο Κύριος, λίγο πριν το πάθος Του, ομιλώντας για τα έσχατα και μετά τις παραστατικές παραβολές των δέκα παρθένων και των ταλάντων είπε πως, όταν έρθει ο Ίδιος στη Δεύτερη και φοβερή παρουσία Του «εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ' αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και αφοριεί αυτούς απ' αλλήλων ώσπερ ο ποιμήν αφορίζει τα πρόβατα από των εριφίων, και στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ ευωνύμων. Τότε ερεί ο βασιλεύς τοις εκ δεξιών αυτού΄ δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου. Επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός, και περιεβάλετέ με, ησθένησα, και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλαθατε προς με. Τότε αποκριθήσονται αυτώ οι δίκαιοι λέγοντες΄ Κύριε πότε σε είδομεν πεινόντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; Πότε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; Πότε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή, και ήλθομεν προς σε; Και αποκριθείς ο βασιλεύς ερεί αυτοίς΄ αμήν λέγω υμίν , εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε. Τότε ερεί και τοις εξ' ευωνύμων΄ πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού… εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. Και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον» (Ματθ.25,31-46).
Η μέλλουσα κρίση είναι αναπόφευκτη και απορρέει από την απόλυτη δικαιοσύνη του Θεού. Την παρέλευση αυτού του φθαρτού και τραυματισμένου από την αμαρτία κόσμου θα επισφραγίσει η μεγάλη και αδέκαστη κρίση του Χριστού, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο στη νέα πραγματικότητα της βασιλείας του Θεού. Οι άνθρωποι, ως ελεύθερα όντα, πρέπει να τοποθετηθούν στη βασιλεία του Χριστού ανάλογα με τη δική τους επιλογή σε αυτή τη ζωή. Ύψιστο κριτήριο της κρίσεως θα είναι η στάση και συμπεριφορά τους απέναντι στους συνανθρώπους τους. Η θετική ή η αρνητική στάση τους θα κρίνει τελικά αν θα είναι κληρονόμοι της βασιλείας του Θεού, ή θα είναι προορισμένοι να ριχτούν στην αιώνια κόλαση, όπου «εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων» (Ματθ.24,51).
Η ενθύμηση της φοβερής μελλούσης Κρίσεως στην αρχή του Τριωδίου είναι απαραίτητη, διότι απώτερος σκοπός του όλου πνευματικού αγώνα μας είναι να βρεθούμε εκ δεξιών του Δεσπότη Χριστού, κατά τη μεγάλη K ρίση. Αυτό είναι αποτυπωμένο κάλλιστα στην υπέροχη υμνωδία της ημέρας. Οι άγιοι υμνογράφοι συνέθεσαν διδακτικότατα τροπάρια, τα οποία προτρέπουν τους πιστούς να συναισθανθούν την επερχόμενη βεβαία και φοβερή Κρίση. Σε ένα από αυτά ψάλλουμε: «Την φοβεράν της κτίσεως, και αρρήτου σου δόξης, ημέραν ενθυμούμενος, φρίττω, Κύριε, όλως και τρέμων φόβω κραυγάζω΄ Επί γης όταν έλθης, κρίναι, Χριστέ, τα σύμπαντα, ο Θεός μετά δόξης, τότε οικτρόν, από πάσης ρύσαί με τιμωρίας, εκ δεξιών σου, Δέσποτα, αξιώσας με στήναι».

Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «Το να δώσει η Εκκλησία στο κράτος, δεν είναι θέμα φορολογίας αλλά είναι θέμα προσφοράς, είναι έργο κοινωνικό»

Δημοσιεύουμε στην ιστοσελίδα μας, μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε  στον ΕΥΡΥΤΑΝΙΚΟ ΠΑΛΜΟ, ο Αρχιεπισκόπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.
Είναι ιδιαίτερη τιμή αλλά και μεγάλη ευλογία να έχεις συνομιλητή τον Αρχιεπίσκοπο, λέει στην εισαγωγή της, η δημοσιογράφος και Θεολόγος Βάσω Φεγγούλη. Ο Μακαριώτατος ως πραγματικός πατέρας, ευγενικότατος και γαλήνιος και τούτη τη φορά με μεγάλη ευχαρίστηση απάντησε στα ερωτήματά μας.
Τον ευχαριστούμε που κατά καιρούς μας αφουγκράζεται και φυσικά γιατί κάθε χρόνο μας επισκέπτεται και μας ευλογεί.
Ο προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του που παραχώρησε στην Βάσω Φεγγούλη μιλά για το πρόσφατο ταξίδι του στην Γερμανία, για την «Αποστολή», την νέα μη κυβερνητική οργάνωση της Εκκλησίας και φυσικά για την φορολόγησή της από το κράτος. Σταθερός στη θέση που έχει διατυπώσει για το θέμα αυτό λέει ότι δέχεται να φορολογηθεί η Εκκλησία αλλά όπως όλοι και όχι άδικα. «Το να δώσει η Εκκλησία στο κράτος, τονίζει χαρακτηριστικά ο Μακαριώτατος, δεν είναι θέμα φορολογίας αλλά είναι θέμα προσφοράς, είναι έργο κοινωνικό»
Προτρέπει τους μητροπολίτες που μιλούν για πολιτικά ή εθνικά θέματα, «να είναι μετρημένες οι κινήσεις τους», ενώ για το σύμφωνο συμβίωσης, ξεκαθαρίζει «ότι ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που θέλει, αλλά δεν μπορεί αυτό που θέλει να το επιβάλει και στην εκκλησία». Τέλος στο ερώτημά μας για τον Βυζαντινό Ναό της Επισκοπής που βρίσκεται στον βυθό της Λίμνης Κρεμαστών και τις τοιχογραφίες που φυλάσσονται στο Βυζ. Μουσείο Αθηνών, ο Αρχιεπίσκοπος μας τόνισε ότι είναι υπέρ της απόψεως να έρθουν οι τοιχογραφίες της Επισκοπής πάλι στον τόπο τους, σε οποιαδήποτε μορφή μουσείου δημιουργηθεί»

Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στη χειρότερη στιγμή της, πιστεύετε ότι αν η εκκλησία φορολογηθεί όπως λέει το κράτος θα βοηθήσει στην ανάκαμψη της οικονομίας;
Κοιτάξτε αυτά είναι μπαλώματα. Έχει μεγαλοποιηθεί όλο αυτό το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Η αλήθεια είναι ότι η ελεύθερη περιουσία, η εκκλησιαστική δεν είναι τίποτα. Η μεγάλη περιουσία της εκκλησίας είναι αυτή που μπορεί να αξιοποιηθεί και να δώσει λύση στα προβλήματα του τόπου, αλλά η περιουσία αυτή είναι δεσμευμένη. Πρέπει λοιπόν να γίνει μια συνεργασία κράτους και πολιτείας για την τύχη και την αξιοποίηση αυτής της περιουσίας και θεωρώ ότι πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιηθεί αυτή η περιουσία. Το να δώσει η Εκκλησία δεν είναι θέμα φορολογίας αλλά είναι θέμα προσφοράς, είναι έργο κοινωνικό.
Τι θα κάνει τελικά η εκκλησία με το μέγεθος της φορολόγησης που θέλει να της επιβάλει το κράτος;
Σε μια εποχή που όλοι καταβάλουμε προσπάθειες για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες στις οποίες έχουμε περιπέσει ως Ελλάδα και οι οποίες δυστυχώς έχουν δημιουργηθεί και από δικά μας λάθη, τη στιγμή που όλοι έχουν κληθεί να πληρώσουν, με τις συντάξεις να μειώνονται και την ανεργία να μεγαλώνει και η Εκκλησία θα βοηθήσει όσο μπορεί περισσότερο στον τομέα αυτό.
Δημιουργούν προβλήματα στην εκκλησία κάποιοι μητροπολίτες που μιλούν για πολιτικά ή εθνικά θέματα;
Δεν μπορεί κανείς επειδή είναι μητροπολίτης να πάψει να έχει ενδιαφέρον για τα πολιτικά ή εθνικά θέματα. Απλά θα πρέπει να κάνουμε ένα διαχωρισμό, ποιος είναι ο ρόλος του μητροπολίτη, του επισκόπου μέσα σε μια πολιτεία, μέσα σε μια δημοκρατία και ποιος είναι ο ρόλος του πολιτικού. Ο λαός εκλέγει την κυβέρνηση, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τα προβλήματα τα πολιτικά, τα οποία προκύπτουνε, τα θέματα καταρχήν που κατά κύριο λόγο απασχολούν εμάς, βέβαια είναι πολλά θέματα που μας βάζουν σε ανησυχία σε αυτές τις περιπτώσεις μπορούμε να πούμε την άποψή μας, να συμβουλέψουμε, να συζητήσουμε με τους υπευθύνους, αλλά πρέπει να γίνει η σωστή τοποθέτηση και ο ρόλος της εκκλησίας να είναι καθαρά, εκκλησιαστικός, πνευματικός, αγιαστικός. Ως μητροπολίτες και έλληνες πολίτες, αγαπούμε την πατρίδα και είμαστε έτοιμοι να δώσουμε ότι μπορούμε, αλλά πρέπει να είναι μετρημένες οι κινήσεις μας.
Πιστεύετε ότι δίπλα στους μεγάλους σε ηλικία εν ενεργεία μητροπολίτες θα πρέπει να τοποθετηθεί βοηθός επίσκοπος;
Θα ήταν υπερβολικό αυτό να το γενικέψουμε. Όμως μερικοί μητροπολίτες που είναι ηλικιωμένοι δυσκολεύονται να επιτελέσουν τα πνευματικά τους καθήκοντα. Για τις περιπτώσεις αυτές έχει προβλέψει η εκκλησία και έτσι υπάρχουν 6 βοηθοί Επίσκοποι γι’ αυτό τον σκοπό.
Ποια είναι η επίσημη θέση της ελλαδικής εκκλησίας για το σύμφωνο συμβίωσης;
Η εκκλησία έχει τους κανόνες της, έχει τον λόγο της, έχει την παράδοσή της. Ο λόγος του θεού δεν είναι ομπρέλα να τον ανοίγουμε και να τον κλείνουμε, αλλά είναι λόγος σταθερός. Τα ευαγγέλια μας λένε ποια είναι η γραμμή της εκκλησίας, αλλά η Εκκλησία δεν είναι χωροφύλακας. Ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει αυτό που θέλει, αλλά δεν μπορεί αυτό που θέλει να το επιβάλει και στην εκκλησία.
Ποια είναι η γνώμη σας για το σκάνδαλο στο Βατικανό;
Είναι ένα λεπτό θέμα. Δεν ξέρει κανείς τι διαστάσεις έχει και που είναι και αν έχουν έτσι τα πράγματα όπως ακούγονται. Ασφαλώς είναι κάτι το οποίο δεν ταιριάζει στο χώρο και θα πρέπει ο χώρος της εκκλησίας να λάβει τα μέτρα του.
Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι συζητήσεις μεταξύ ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών;
Υπάρχει μια επιτροπή η οποία συζητάει. Την τελευταία φορά για το θέμα αυτό πραγματοποιήθηκε μια πολύ σημαντική συνάντηση στην Κύπρο. Η επόμενη όπως γνωρίζω θα λάβει χώρα στο αμέσως προσεχές διάστημα στην Αυστρία. Αυτή η επιτροπή μελετάει τα προβλήματα μεταξύ ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών και βλέπουμε.
Στο βυθό της λίμνης Κρεμαστών όπως γνωρίζετε Μακαριότατε βρίσκετε ο βυζαντινός ναός της Επισκοπής του 8ου αιώνα. Όταν έγινε η αποκόλληση των τοιχογραφιών του ναού ως συνεργάτης του καθηγητή Ορλάνδου είχατε ασχοληθεί με το έργο αυτό. Μετά από τόσα χρόνια υπάρχει αίτημα των κατοίκων της περιοχής και σύμφωνη γνώμη της ΔΕΗ, να ιδρυθεί στην περιοχή βυζαντινό μουσείο, το οποίο θα φιλοξενήσει μεταξύ άλλων και κάποιες από τις τοιχογραφίες της παλιάς εκκλησίας που πνίγηκε, που σήμερα φυλάσσονται στο βυζαντινό μουσείο Αθηνών. Ως Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας στηρίζετε το αίτημα των κατοίκων της περιοχής να επιστρέψουν οι εικόνες στο μουσείο;
Για μένα είναι συγκινητικό, γιατί τότε ως συνεργάτης του Καθηγητή Ορλάνδου, παρότι δεν είχα σπουδαίο ρόλο σε όλο αυτό το έργο, έζησα από κοντά το μεγάλο αυτό ζήτημα για την εποχή εκείνη και από τις συζητήσεις που γίνονταν γνώριζα το πρόβλημα αυτό. Η αλήθεια είναι ότι ήμουν στεναχωρημένος και ενάντιος, στην καταστροφή του Μνημείου.
Είμαι υπέρ της απόψεως ότι οι θησαυροί πρέπει να μένουν στον τόπο τους. Επομένως είναι πολύ καλή η σκέψη να έρθουν οι τοιχογραφίες της Επισκοπής πάλι στον τόπο τους, σε οποιαδήποτε μορφή μουσείου δημιουργηθεί ή σε μουσείο μόνο γι’ αυτήν την εκκλησία. Για να δρομολογηθεί όμως αυτή η κίνηση απαιτείται υπευθυνότητα και στήριξη. Θα μπορούσε η τοπική αυτοδιοίκηση σε συνεργασία με τον σεβασμιότατο Μητροπολίτη Καρπενησίου, έχοντας την ευλογία του, και τη ΔΕΗ που είναι ένας ισχυρός οικονομικός παράγοντας, να δημιουργήσουν ένα Βυζαντινό Μουσείο, ένα ασφαλές μέρος, όπου θα φιλοξενηθούν οι τόσο σπουδαίες τοιχογραφίες της Επισκοπής με τα σχέδια του ναού αυτού και άλλα εκθέματα. Η κατασκευή και λειτουργία ενός τέτοιου Μουσείου θα δημιουργήσει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να μπορούν τόσο οι ντόπιοι, όσο και οι επισκέπτες που έρχονται εδώ για το φράγμα, να μπορούν να δουν σημαντικά κομμάτια του ιστορικού αυτού Ναού καθώς και τις τοιχογραφίες οι οποίες έχουν σωθεί.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι σε λίγο καιρό οι κληρικοί που θα χειροτονούνται δεν θα προσλαμβάνονται από το κράτος ως δημόσιοι υπάλληλοι, ισχύει κάτι τέτοιο;
Αυτές είναι διάφορες διαδώσεις. Πρώτα από όλα όμως θα πρέπει να ξέρετε ότι οι κληρικοί δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, επομένως από το νόμο εξαιρούνται από το ΑΣΕΠ. Όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι διορίζονται μέσω του ΑΣΕΠ, ενώ οι κληρικοί και άλλες ορισμένες κατηγορίες επειδή δεν είναι υπάλληλοι διορίζονται με τον τρόπο που διορίζονταν μέχρι τώρα.

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ

Στην Κρέντη όπως είναι γνωστό σε όλους, ο περικαλλής Ναός του Αγίου Νεκταρίου είναι το στολίδι του χωριού. Για να χτιστεί αυτή η εκκλησιά, (ΦΩΤΟ) αγωνίστηκαν με πολύ μεράκι και πολύ κόπο αρκετοί συγχωριανοί μας, ενώ κάποιοι από αυτούς ήταν οι μεγάλοι δωρητές και οι κτήτορες του Ναού.

Μεταξύ αυτών που έχουν προσφέρει αρκετά χρήματα είναι ο Χαραλάμπης Μάκκας, του Αθανασίου, ένας άνθρωπος που πάντα αποδεικνύει εμπράκτως την αγάπη του για το χωριό και την Ενορία μας.

Να του ευχηθούμε κάθε καλό και ευλογημένο στη ζωή του και να τον ευχαριστήσουμε για ότι έκανε μέχρι τώρα αλλά και για την καθοριστική συμμετοχή του στην ανέγερση του ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΚΕΝΤΡΟΥ.

ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ ΘΑ ΤΣΟΥΓΚΡΙΣΟΥΜΕ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΓΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ

Στην φωτο, ο εφημέριος του χωριού μας, τσουγκρίζει το κόκκινο αυγό μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας με τον μπαρμπα Κώστα Λάππα.

Πέρυσι το ΠΑΣΧΑ, στην Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία, μείνανε στην Εκκλησία πάρα πολλοί συγχωριανοί μας. Όπως θα θυμούνται, όλοι, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, η Ενορία μας, μοίρασε κόκκινα αυγά σε όλους τους εκκλησιαζόμενους για το καθιερωμένο τσούγκρισμα και το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.

Και φέτος , με την βοήθεια του Κυρίου θα επαναληφθεί το ίδιο και γι΄ αυτό θα ανατεθεί σε ενορίτισσες να βάψουν περίπου 300 αυγά για να τα τσουγκρίσουμε στο τέλος της Ανάστασης του Χριστού μας και να πούμε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ

ΝΕΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ

Σταθερά βήματα προόδου σε όλους σχεδόν τους τομείς της εν γένει λειτουργίας της κινείται η Ενορία μας.

Στο τομέα της Θείας Λατρείας, τελείται σχεδόν κάθε Κυριακή όπως και στις περισσότερες γιορτές, θεία λειτουργία.

Η προσφορά και το έργο των Εκκλ. Επιτρόπων είναι καθοριστική. Ο καθένας με τον τρόπο του προσφέρει τα μέγιστα στην Ενορία μας. Η συμμετοχή των Ενοριτών είναι συγκινητική.

Με την ευλογία του Μητροπολίτη μας, νέοι Εκκλησιαστικοί Επίτροποι ορίστηκαν για την επόμενη τριετία ο Χρυσόστομος Μάκκας και ο Γιώργος Μάκκας, γιός του μπαρμπα Γιάννη Μάκκα. Να τους ευχηθούμε κάθε επιτυχία στην πολύ σπουδαία αυτή αποστολή τους – διακονία.

Οι ανωτέρω θα πλαισιώσουν την Σοφία Λάππα και τον Βαγγέλη Τσιγαρίδα.

Με χρηματοδότηση  του συγχωριανού μας Παναγιώτη Κλεομένους Μάκκα, ολοκληρώθηκε η ανακατασκευή του Καμπαναριού, (ΦΩΤΟ) που άλλαξε όλη την εικόνα της Εκκλησίας και του περιβάλλοντος χώρου. Απομένουν κάποιες μικροεργασίες, προκειμένου εντός του καμπαναριού να δημιουργηθούν, Γραφείο, χώρος ηλεκτρονικού αρχείου, βιβλιοθήκη και μικρό αρχονταρίκι.

Η προσφορά του Παναγιώτη Κλ. Μάκκα για το συγκεκριμένο έργο ήταν εντυπωσιακή και το ενδιαφέρον του συγκινητικό. Ο Άγιος Νεκτάριος να ευλογεί αυτόν και την εξαίσια οικογένειά του για την μεγάλη αυτή δωρεά στην εκκλησία μας.

Με την βοήθεια και την χάρη του Αγίου Νεκταρίου και την ενεργό συμμετοχή των Ενοριτών μας, πολύ σύντομα θα αγιογραφηθεί και το υπόλοιπο μέρος της Εκκλησίας μας. Πρώτα ο θεός μετά το ΠΑΣΧΑ, θα ξεκινήσει το 2^ο στάδιο της αγιογράφησης.

Εκεί όμως που έχουμε σημειώσει τεράστια βήματα προόδου, είναι στην λειτουργία του ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ. Η συμμετοχή των παιδιών είναι συγκλονιστική και όλα πηγαίνουν περίφημα. Προχωρήσαμε στην δημιουργία αθλητικού τμήματος για τα παιδιά και προγραμματίζουμε για το επόμενο διάστημα διάφορες δραστηριότητες με ποικίλα θέματα.

Για το λόγο αυτό ζητάμε την βοήθεια όλων των Κρεντιωτών για να προβούμε στην αγορά αθλητικού υλικού για όλα τα παιδιά και για την επίτευξη του επόμενου μεγάλου στόχου μας που είναι, η Ενορία να προσφέρει στα παιδιά από ένα φορητό υπολογιστή  (laptop).

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΚΡΕΝΤΗ

Η ΚΕΝΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΛΙΟΥ Η ΒΡΥΣΗ

-Η Κρέντη οικισμός του Κερασοχωρίου, χτίστικε μετά τους σεισμούς του 1966. Η παλιά Κρέντη δέν εγκαταλείφτηκε εντελώς. Το νέο χωριό βρίσκεται σε μιά όμορφη τοποθεσία κρατάει πολύ κόσμο και είναι σε κομβικό σημείο του νομού. Απο την Κρέντη περνά όποιος έχει προορισμό τα χωριά των Αγράφων, Ασπροποτάμου, Απεραντίων και το ήμισι του πρώην δήμου της Φραγκίστας. -Νοτιοδυτικά της βρίσκεται το ξακουστό το ύψωμα Μπλό (1083 μ.), παρά το μικρό του ύψος, απο εκεί η θέα σε μεγεύει. Μπορείς να δείς πανοραμικά τους γύρο δήμους και τη τεχνιτή λίμνη του Κατσαντώνη. Επίσεις το Μπλό χρησίμευσε ως στρατιωτική βάση κατα τις δεκατίες του 60-70, όπου εγκαταλημένες κτιριακές εγκαταστάσεις, πολυβολεία και υπόγεια τούνελ. Στη Κρέντη υπάγονται και οι συνοικισμοί της Αγίας Τριάδας, Πλιού όπου και η ομώνυμη βρύση (φωτο), Σκαμνιά και Κρυονέρι. Η συνοικία Πλιού που βρίσκεται ανάμεσα παλιάς και νέας Κρέντης, πήρε το όνομά της απο τους Κλέφτες του Κατσαντώνη, του πουλιού η βρύση, όπου τα πουλιά έπιναν νερό μέσα στη πηγή που ήταν κρυμμένη σε πυκνή βλάστηση. Εκεί, τον Ιούλιο του 1806 έδωσε μια μεγάλη νικηφόρα μάχη ο Κατσαντώνης, έναντι πεντακόσιους Αρβανίτες υπο τον Χασάν Μπελούση. Τους ανάγκασε σε άτακτη φυγή με απώλειες πάνω απο τριάντα, όπου έντρομοι συνέχεια κλείστηκαν στη Μονή της Τατάρνας. -Δίπλα στο νέο καθεδρικό Ναό του Αγίου Νεκταρίου, υπάρχει ο Ναός του Αγίου Αθανασίου, του 16ου αιώνα, μιά απο τις παλαιότερες εκκλησίες στο νομό Ευρυτανίας. Σε επόμενη ανάρτηση θα γράψουμε για την μάχη στ΄πλιού τη βρύση. Καλή Τσικνοπέμπτη και καλές Αποκριές σε όλους τους Κρεντιώτες.

Ιερά Σύνοδος: «Η Εκκλησία προσφέρει. Δεν υπόσχεται»

«Η Εκκλησία δεν υπόσχεται. Προσφέρει». Αυτό το μήνυμα απευθύνει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος μέσα από την νέα εγκύκλιο «Προς τον Λαό», που εξέδωσε και αναφέρεται στο φιλανθρωπικό της έργο.
«Το Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας δεν είναι θέμα ψυχρού νομικισμού, που μπορεί στη θεωρία να υπόσχεται πολλά, αλλά στην πράξη να γίνονται λίγα. Οι πιστοί δεν χρειάζονταν νόμους και διατάξεις να τους πιέζουν για να εκφράσουν την αγάπη τους προς τους ανθρώπους» τονίζει χαρακτηριστικά η Ιερά Σύνοδος, η οποία ανακοινώνει ότι δαπανά 100 εκατομμύρια ευρώ ετησίως «για την συντήρηση και την λειτουργία των Ευαγών ιδρυμάτων και όλο το φιλανθρωπικό και κοινωνικό πρόγραμμα της Εκκλησίας».
Στην εγκύκλιό της, η Ιερά Σύνοδος κάνει εκτενείς ιστορικές αναφορές στην φιλανθρωπική δράση των μεγάλων πατέρων της Εκκλησίας, όπως ο Μέγας Βασίλειος και ο Ιωάννης Χρυσόστομος.
Η Εκκλησία της Ελλάδος, όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο για την ενημέρωση των πιστών, σήμερα διαθέτει: 2.325 φιλόπτωχα ταμεία, 10 βρεφονηπιακούς σταθμούς, 10 παιδικούς σταθμούς, 19 στέγες γερόντων, 66 γηροκομεία, 13 θεραπευτήρια χρονίως πασχόντων, 8 ιδρύματα για άτομα με ειδικές ανάγκες, 10 νοσοκομεία - ιατρεία, 7 ιδρύματα ψυχικής υγείας, 6 ξενώνες για αστέγους, 1 ξενώνα για την φιλοξενία συγγενών ασθενών, 36 ορφανοτροφεία, οικοτροφεία και ιδρύματα παιδικής προστασίας, 195 κέντρα Αγάπης για την παροχή συσσιτίων που προφέρουν καθημερινά 30 χιλιάδες μερίδες φαγητού, 26 φοιτητικά οικοτροφεία, 30 φιλανθρωπικά σωματεία, τράπεζες αίματος και 54 κατασκηνώσεις.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 12ης ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

12ης ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ

ΔΟΞΑ - ΚΡΕΝΤΗ 1-1
ΚΕΡΑΣΟΒΟ - ΜΥΡΙΚΗ 2-4
ΑΓΡΑΦΑ - ΒΕΛΟΥΧΙ 2-3
ΑΙΟΛΟΣ - ΠΟΤΑΜΙΑ 2-0
ΡΕΠΟ: ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ
ΑΠΟΚ                    25-06   28
ΑΓΡΑΦΑ           26-15  19
ΔΟΞΑ                        20-14    18
ΑΓ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ    14-17  17
ΠΟΤΑΜΙΑ         13-18  14
ΜΥΡΙΚΗ               15-12   14
ΑΙΟΛΟΣ      14-19 13
ΚΡΕΝΤΗ           15-20  11
ΚΕΡΑΣΟΒΟ                 09-29      1

ΣΚΟΡΕΡ
   ΟΝΟΜΑ        ΟΜΑΔΑ         ΓΚΟΛ 
ΛΑΚΗΣ  ΑΓ.ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ 10
ΚΑΛΥΒΑΣ               ΑΓΡΑΦΑ       8
ΜΠΟΝΙΑΣ                ΑΠΟΚ          6
ΠΑΠΠΑΣ                    ΔΟΞΑ           5
ΓΟΥΛΑΣ                     ΔΟΞΑ           5
ΝΟΥΛΑΣ                   ΑΙΟΛΟΣ       2

ΕΠΟΜΕΝΗ
13η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ 

ΠΟΤΑΜΙΑ - ΑΓΡΑΦΑ
(Μ. Χωριό - 25-2-11 - 3 μ.μ.)
ΑΠΟΚ - ΔΟΞΑ
(Στάδιο - 25-2-11 - 3 μ.μ.)
ΚΡΕΝΤΗ - ΜΥΡΙΚΗ
(Κερασοχώρι 26-2-11 - 3 μ.μ.)
ΑΓ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ - ΚΕΡΑΣΟΒΟ
(Παλ/να 26-2-11 - 3 μ.μ.)

Άγραφα- Βελούχι 2-3 Νίκησε το ευρυτανικό ποδόσφαιρο Μεγάλη ανατροπή για το Βελούχι

Ένα από τα καλύτερα και πιο εντυπωσιακά παιχνίδια του τοπικού μας πρωταθλήματος, ήταν η εξ αναβολής αναμέτρηση μεταξύ Αγράφων και Βελουχιού, που διεξήχθη το περασμένο Σάββατο στο Στάδιο Καρπενησίου. Μεγάλος θριαμβευτής αυτού του αγώνα, το Βελούχι, που επικράτησε με 3-2, καταφέρνοντας όμως να γυρίσει το 2-0 που ήταν μέχρι το 43΄, με συνεχή αντεπίθεση σε 2-3. Βέβαια  μεγάλος κερδισμένος από αυτό το ματς, βγήκε το ευρυτανικό ποδόσφαιρο, που έστειλε ένα μήνυμα, σε κάθε ποδοσφαιρόφιλο ότι είναι καλύτερα να παρακολουθείς τέτοια παιχνίδια, παρά αυτά που είδαμε την περασμένη αγωνιστική στην Super League!!!
Δικαιολογημένα το ντέρμπι αυτό χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του πρωταθλήματος μέχρι τώρα, μεταξύ των πρωτοπόρων του βαθμολογικού πίνακα, δυο ομάδων που θα συναντηθούν όπως όλα δείχνουν και στους αγώνες της τετράδας.
Πέρα όμως από την διακύμανση του σκορ και τα πολλά γκολ που σημειώθηκαν, στο ντέρμπι αυτό είχαμε την αποβολή του πολύπειρου Γ. Κρασιά για εξύβριση σε παράγοντα των Αγράφων (Δεν μας είχε συνηθίσει σε τέτοιες συμπεριφορές ο 39χρονος αμυντικός του Βελουχιού) αλλά και την επανεμφάνιση στους ευρυτανικούς αγωνιστικούς χώρους του Δημήτρη Ζαλοκώστα. 
Μετά και από αυτόν τον αγώνα, το Βελούχι εδραιώθηκε πλέον στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα με 28 βαθμούς, ενώ τα Άγραφα, παρά την ήττα τους παρέμειναν στην 2η θέση με 19 βαθμούς, ένα βαθμό παραπάνω από την Δόξα, που την επόμενη αγωνιστική παίζει με το Βελούχι εκτός έδρας και 2 βαθμούς παραπάνω από τον Άγιο Προκόπιο που υποδέχεται το Κεράσοβο.
Ο ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ μπήκε πολύ δυνατά στον αγώνα και κατάφερε με την συμπλήρωση του πρώτου 10λεπτου να πάρει κεφάλι στο σκορ με τον νεοαποκτηθέντα από το Κεράσοβο Ταξιάρχη Καλύβα, ο οποίος πήρε ωραία μπαλιά από εκτέλεση φάουλ του Γουλέτα στην καρδιά της άμυνας του Βελουχιού και με υποδειγματικό πλασέ δεν άφησε κανένα περιθώριο αντίδρασης στον Ρεσίτη, κάνοντας μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς το 1-0. Το Βελούχι προσπάθησε να ισορροπήσει τον αγώνα, όμως στο 29΄ μετά από νέο φάουλ του Γουλέτα, ο προωθημένος Κατής με προβολή έστειλε την μπάλα στο βάθος της εστίας του Βελουχιού γράφοντας το 2-0 για την ομάδα του.
Το Βελούχι μετά και το 2ο γκολ των γηπεδούχων, βγήκε μπροστά προκειμένου να μειώσει το σκορ πριν ολοκληρωθεί το πρώτο ημιχρόνιο. Το συγκρότημα του Γιάννη Ελεφάντη έφτασε πολύ κοντά στο γκολ, τόσο στο 40΄ με το πλασέ του Ζαλοκώστα να φεύγει πάνω από τα δοκάρια του Καλύβα, όσο και στο 42΄ με το φάουλ του Μπόνια που μπλόκαρε ο πορτιέρο των Αγράφων. Δυο λεπτά όμως πριν ολοκληρωθεί το ημίχρονο, ο στόχος των φιλοξενούμενων για μείωση του σκορ επετεύχθη με τον Πάτρου να στέλνει την μπάλα με ωραία κεφαλιά στα δίχτυα των Αγράφων και την ομάδα του στα αποδυτήρια με το σκορ στο 2-1.
Η μείωση του σκορ, έδωσε άλλο αέρα στους παίχτες του Βελουχιού, που μπήκαν στο γήπεδο αποφασισμένοι για την γρήγορη ισοφάριση. Η πρώτη καλή στιγμή για το Βελούχι, που ακούμπησε το 2-2, ήλθε στο 50΄, όμως ο κεραυνός που εξαπέλυσε ο Μπόνιας, σταμάτησε στο οριζόντιο δοκάρι του Καλύβα. Στο 57΄ το Βελούχι ισοφάρισε με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Μπόνια και 10΄ λεπτά αργότερα θα μπορούσε να μείνει με 10 παίχτες αν ο διαιτητής της αναμέτρησης έδειχνε κόκκινη κάρτα στο χτύπημα του Τσιλιμέκη στον Ζωχάκη.
Η νίκη για τους πρωτοπόρους χαμογέλασε στο 84΄ με τον Μπόνια να πετυχαίνει, με τρομερό σουτ, ένα από τα καλύτερα γκολ του τοπικού μας ποδοσφαίρου, αφήνοντας άγαλμα τον Καλύβα και χαρίζοντας στην ομάδα ένα μεγάλο τρίποντο, απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα όπως είναι τα Άγραφα του Δημήτρη Αντωνίου.
Τα Άγραφα είχαν τον τελευταίο λόγο για να ισοφαρίσουν τον αγώνα, όμως η κεφαλιά του Τ. Καλύβα στο 87΄ βρήκε στους αμυντικούς του Βελουχιού και κατέληξε κόρνερ που πέρασε ανεκμετάλλευτο.
Ικανοποιημένος δήλωσε μετά τον αγώνα ο Γιάννης Ελεφάντης κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στο πάθος των παιχτών του για την νίκη, ενώ συγχαρητήρια για την προσπάθειά τους έδωσε στους παίχτες του ο Δημήτρης Αντωνίου, που μίλησε όμως και για δίκαιη επικράτηση του Βελουχιού.
Κορυφαίος των νικητών ο Μπόνιας και πολύ καλοί από το Βελούχι οι Πάτρου και Πασσάς. Καλύτερος των γηπεδούχων ο Γουλέτας, εντυπωσιακός στο ντεπούντο του ο Τ. Καλύβας ενώ διακρίθηκαν και οι Ζωχάκης, Κατής.
ΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΓΚΟΛ
Α΄ Ημίχρονο
11΄ Ο Καλύβας Τ σούταρε από το ύψος της μικρής περιοχής του Βελουχίου στην δεξιά γωνία στέλνοντας την μπάλα στα δίχτυα ανοίγοντας το σκορ για τους Αγραφιώτες 1-0
30΄ Ο Γουλέτας εκτέλεσε φάουλ από δεξιά βρήκε τον Κατή και αυτός από κοντά με συρτό σουτ έκανε το 2-0
42΄ Ο Μπόνιας εκτέλεσε απευθείας φάουλ μπλόκαρε σταθερά ο Καλύβας Γ
43΄ Ο Συγκελόπουλος εκτέλεσε φάουλ από δεξιά βρήκε τον Πάτρου και αυτός με κεφαλιά μείωσε σε 2-1
Β΄ Ημίχρονο
50΄ Ο Μπόνιας επιχείρησε σουτ από μακριά στέλνοντας την μπάλα στο οριζόντιο δοκάρι
52΄ Ο Σερπάνος δοκίμασε σουτ έξω από την περιοχή αλλά μπλόκαρε ο Ρεσίτης
57΄ Ο Τσιλιμέκης ανετράπη στην περιοχή των Αγράφων και ο Διαιτητής έδειξε αμέσως την άσπρη βούλα. Την εσχάτη των ποινών ανέλαβε να εκτελέσει ο Μπόνιας ο οποίος έστειλε την μπάλα στην αριστερή γωνία του Καλύβα Γ ισοφαρίζοντας σε 2-2
66΄ Ο Συγγελόπουλος εκτέλεσε απευθείας φάουλ από δεξιά έδιωξε με υπερένταση ο Καλύβας Γ
84΄ Ο Μπόνιας εκτέλεσε απευθείας φάουλ από αριστερά στέλνοντας την μπάλα στο αριστερό παραθυράκι βάζοντας τους φιλοξενούμενους μπροστά στο σκορ 2-3
85΄ Η ομάδα του Βελουχίου έμεινε με δέκα παίκτες αφού αποβλήθηκε με κόκκινη κάρτα ο Κρασιάς
86΄Κεφαλιά Τ. Καλύβα, πάνω στα σώματα των αμυντικών και κόρνερ.
ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ
Άγραφα: Καλύβας Γ, Ζωχάκης, Πατρώνης, Τσιγαρίδας, Γατής Β (Θεοχαρης), Κατής, Μάρκης, Καλύβας Τ, Σερπάνος, Γουλέτας, Καλύβας Κ
Βελούχι: Ρεσίτης, Πολυτσέρης, Συγκελόπουλος, Κρασιάς, Πασσάς, Ντουφεκιάς, Μπόνιας, Τσιλιμέκης (Νικολάου), Ζαλοκώστας (Κουτσουπιάς), Πάτρου, Φλωράκης (Τσιλίκας)

«ΕΦΥΓΕ» Ο ΛΕΒΕΝΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ

Ταξίδεψε στην αιωνιότητα, χτυπημένος από την επάρατη νόσο, σε ηλικία 82 ετών, ο Λάμπρος Κοντογούνης, ο άνθρωπος «σύμβολο των Αγράφων», ο πλέον φωτογραφημένος τύπος όλης της περιοχής, ο σύγχρονος ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ, ο «φύλακας» της Βαρβαριάδας, που για 60 συναπτά έτη λειτουργούσε το εκεί χάνι, που πρωτολειτούργησε ο πατέρας του Γιώργος με τη μάνα του Σάββα το 1937. Στην εξόδιο ακολουθία που εψάλη στον ξωκλήσι της Αγίας Βραβάρας στην Βαρβαριάδα την περασμένη Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011 παραβρέθηκαν, πάνω από 300 φίλοι και συντοπίτες για τον τελευταίο ασπασμό στον αξιαγάπητο μπαρμπα Λάμπρο.
Τον επικήδειο εκφώνησε ο Κώστας Μπουμπουρής, ενώ ο Ηλίας Μπουμπουρής, ανέγνωσε στην μνήμη ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Κώστα Μπουμπουρή «το συναξάρι των Αγράφων», στο οποίο γίνονταν μνεία στον λεβέντη αυτό Αγραφιώτη, που έζησε κάτω από δύσκολες στιγμές αγωνιζόμενος πάντα για το καλό και την προκοπή των Αγράφων. Στην προσωπικότητα του μπαρμπα Λάμπρου αναφέρθηκε και ο κορυφαίος ταξιδιωτικός αρθρογράφος-ερευνητής Γιάννης Ντρενογιάννης, φίλος εγκάρδιος του γέροντα, ενώ στην τελευταία του κατοικία συνοδεύτηκε υπό των ήχο του κλαρίνου του Λάμπρου Τσιλίκα, που έπαιξε μοιρολόι, ικανοποιώντας έτσι την επιθυμία του μπαρμπα - Λάμπρου, που έλεγε όταν θα πεθάνω θέλω να με συνοδεύσετε στον τάφο μου με κλαρίνα.   
Πριν καιρό έγραψε για τον αείμνηστο συντοπίτη μας ο Ηλίας Προβόπουλος: «Το καλοκαίρι του 1950 όταν επέστρεψαν από το Αγρίνιο όπου πήγαν ως ανταρτόπληκτοι, ο Γιώργος Κοντογούνης έβαλε για πρώτη φορά μπρίκι στη φωτιά και έτσι εγκαινίασε μια εποχή στην οποία το χάνι έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην επικοινωνία των Αγραφιωτών με τον έξω κόσμο. Αφορμή για το τεράστιο αυτό γεγονός στην τοπική ιστορία, υπήρξε η κατασκευή της σιδερένιας γέφυρας στον Αγραφιώτη και η κάλυψη των αναγκών του συνεργείου.
Μέχρι το 1980 που πέρασε ο δρόμος, το χάνι όντως υπήρξε το σημείο όπου πέρασαν έστω μια νύχτα της ζωής τους όλοι οι Αγραφιώτες, έφαγαν ένα πιάτο ζεστό φαί, ήπιαν ένα τσίπουρο, στέγνωσαν στη σόμπα και χόρεψαν ολόκληρες νύχτες με το βιολί του Γυφταντρέα. Κατόπιν άλλαξαν τα πράγματα, σταμάτησαν οι διανυκτερεύσεις αλλά όλοι οι περαστικοί σταματούσαν για λίγο και έκαναν κίνηση στο μαγαζί το οποίο λειτούργησε υποδειγματικά μέχρι το θάνατο της γυναίκας του Μαρίας πριν από 10 χρόνια, ο μπάρμπα Λάμπρος».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ - ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ ΜΕΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΒΟΥΡΤΣΑ

Αύριο, 20 Φεβρουαρίου 2011, Κυριακή του Ασώτου, θα τελεστεί Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου και το ετήσιο Μνημόσυνο του μακαρίτη Χρήστου Βούρτσα.

Να ευχηθούμε όπως ο Πανάγαθος Κύριος, κατατάξει μετά των δικαίων τον εκλειπόντα αδελφό μας και αγαπητό σε όλους μας, σεβαστό μπαρμπα - Χρήστο και να χαρίζει στους οικογενείς κάθε καλό και προκοπή.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Η δεύτερη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην επίσης καταπληκτική και διδακτική παραβολή του ασώτου υιού (Λουκ.15,13-32). Οι Πατέρες όρισαν να είναι αφιερωμένη η Κυριακή αυτή στην συγκεκριμένη παραβολή του Κυρίου, για να τονισθεί στους πιστούς η απύθμενη αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο και το πλούσιο έλεος της συγχώρεσης, που δίνει στους μετανοούντες ανθρώπους.
Αν η προηγούμενη Κυριακή είναι αφιερωμένη στη στηλίτευση της παθολογικής εγωιστικής αυτάρκειας και η κατάδειξη των δεινών συνεπειών της, η δεύτερη Κυριακή είναι αφιερωμένη στη μετάνοια και στα ευλογημένα παρεπόμενά της.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας διέσωσε την παραβολή αυτή ως εξής: Υπήρχε κάποιος πατέρας που είχε δυο γιους. Ο δεύτερος, κάποια στιγμή, ζήτησε το μερίδιο της κληρονομιάς του και έφυγε σε μακρινές χώρες, όπου σπατάλησε την περιουσία του σε ασωτίες. Τα χρήματα κάποτε τελείωσαν και στην περιοχή έπεσε μέγας λιμός. Αναγκάστηκε να γίνει χοιροβοσκός και να προσπαθεί να χορτάσει από τις βρωμερές και ευτελείς τροφές των χοίρων. Μέσα στη δίνη του θυμήθηκε την αρχοντική ζωή στο πατρικό σπίτι. Θυμήθηκε πως ακόμα και οι δούλοι του πατέρα του ζούσαν ασύγκριτα καλλίτερη ζωή από τη δική του. Τότε πήρε τη μεγάλη απόφαση να γυρίσει στο σπίτι του και να ζητήσει από τον πατέρα του να τον συγχωρήσει και να τον προσλάβει ως δούλο του. Όμως ο στοργικός πατέρας του τον δέχτηκε ως γιο του και τον περιποιήθηκε δεόντως, παρά τις διαμαρτυρίες του μεγάλου γιου του, διότι «νεκρός ην και ανέζησε, και απολωλώς ήν και ευρέθη» (Λουκ.15,32).
Κάποιοι υποστηρίζουν δικαιολογημένα πως και αν ακόμη είχε χαθεί ολόκληρο το Ευαγγέλιο και είχε σωθεί μόνο αυτή παραβολή, θα μπορούσε αυτή να αποτελέσει κείμενο ελπίδας και σωτηρίας για το ανθρώπινο γένος. Σε καμιά άλλη θρησκεία δε παρουσιάζεται ο Θεός τόσο συμπονετικός, ως στοργικός άνθρωπος πατέρας. Σέβεται απόλυτα την ανθρώπινη ελευθερία και τις επιλογές του κάθε ανθρώπου, ως πρωταρχικό στοιχείο της ανθρώπινης προσωπικότητας. Πνίγει μέσα στα φιλάνθρωπα σπλάχνα Του τον πόνο Του για την αποστασία του καθενός και περιμένει καρτερικά την επιστροφή του. Μόλις αυτή υπάρξει σβήνει με μια μονοκονδυλιά όλες τις άνομες πράξεις του και τον αποκαθιστά στην πρότερη θέση του.
Μετάνοια σημαίνει κατά γράμμα αλλαγή νου. Στην ουσία σημαίνει την οντολογική μετάλλαξη του ανθρώπου από την κατάσταση της εγωπαθούς αυτάρκειας στην κατάσταση της συναίσθησης της αμαρτωλότητας. Είναι η μετάβαση στο πνεύμα της ταπείνωσης και της συντριβής μπροστά στον απόλυτα αγαθό Θεό, του Οποίου το φως φανερώνει άπλετα το σκοτεινό μας εαυτό. Η συνειδητοποίηση της πτωτικής μας καταστάσεως, της επώδυνης τραυματικής εμπειρίας μας και της απουσίας διαύλων της χάριτος του Θεού στον εαυτό μας είναι το πρώτο βήμα για την οντολογική μας αποκατάσταση. Έπεται η υλοποίηση της μεγάλης μας απόφασης για την έμπρακτη αλλαγή της νοοτροπίας μας και τη διόρθωση της πορείας μας προς το Θεό.
Είναι περιττό να τονίσουμε πως η μετάνοια χρειάζεται ιδιαίτερο ηρωισμό και αγωνιστική διάθεση, όπως αποτυπώνεται θαυμάσια στην ευαγγελική περικοπή του ασώτου υιού. Όπως όλα τα αγαθά, έτσι και η σωτηρία μας, είναι αποτέλεσμα ηρωισμού, ασυμβίβαστης αυταπάρνησης και σκληρού αγώνα.
Ένα θαυμάσιο τροπάριο της ημέρας εκφράζει απόλυτα τα υψηλά νοήματα της παραβολής, ως εξής: «Της πατρικής δωρεάς διασκορπήσας τον πλούτον, αλόγοις συνεβοσκόμην ο τάλας κτήνεσι, και τοις αυτών ορεγόμενος τροφής, ελίμωττον μη χορταζόμενος΄ άλλ' υποστρέψας προς τον εύσπλαχνον Πατέρα, κραυγάζω συν δάκρυσι΄ Δέξαι με ως μισθίον, προσπίπτοντα τη φιλανθρωπία Σου, και σώσον με».
Οι πιστοί καλούνται την περίοδο του Τριωδίου να συνειδητοποιήσουν την άμετρη αγάπη του Θεού και να επιστρέψουν, όπως ο άσωτος της παραβολής, σε Αυτόν και να ζητήσουν το έλεός Του. Η κατανυκτική αυτή περίοδος είναι μοναδική για μετάνοια και συντριβή.

ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΟΙ ΚΡΕΝΤΙΩΤΕΣ

Οι Κρεντιώτες από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν άνθρωποι που έδειχναν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το περιβάλλον. Όποτε τους δίνετε η ευκαιρία, συμμετέχουν ενεργά σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα με τις δενδροφυτεύσεις περιοχών.  Στα πλαίσια λοιπόν αυτών των δραστηριοτήτων, πέρυσι τέτοιο καιρό, καμιά 15αριά Κρεντιώτες, «οπλισμένοι» με κασμάδες και λοστάρια, μετακινήθηκαν στην κατολισθήσιμη περιοχή «πολυσταύρι», που βρίσκεται στο κάτω μέρος του παλιού χωριού προς το Κρυαονέρι, όπου και φύτεψαν 4000 περίπου δένδρα, στέλνοντας ένα μεγάλο μήνυμα αγάπης, που πρέπει να δείχνουμε για το περιβάλλον μας. Οι ξωμάχοι κάτοικοι του χωριού, με επικεφαλής τον εμπνευστή αυτής της κίνησης μαστρο – Γιώργη Βούρτσα με τους γιούς του Κώστα και Δημήτρη, ο οποίος εξελέγη Δημοτικός Σύμβουλος του Δήμου Αγράφων και άξιους συνεργάτες τον Πρόεδρο των Μελισσοκόμων και γνωστό επιχειρηματία Γιώργο Μάκκα, τους ποδοσφαιριστές της ομάδας του Α.Ο. Κρέντης Κώστα Ντάλλα, Στ. Ντάλλα, τον πρώην ταχυδρομικό υπάλληλο Χρήστο Λάππα, τους Αγροφύλακες Ηλία Μάκκα και Γιώργο Μάκκα, τον υδραυλικό Ν. Βούρτσα, τον Θανάση Βούρτσα, τον Ηλία Σούλιο, τον Λάζαρο και τους πιτσιρικάδες της παρέας Παναγιώτη και Παύλο, έχοντας και την ευλογία του παπα- Βαγγέλη, γέμισαν την πλαγιά με τα δενδράκια που τους παραχώρησε και πάλι το Δασαρχείο Καρπενησίου, κάνοντας όπως είπαν χαριτολογώντας, πράξη, την «πράσινη ανάπτυξη» στην περιοχή. Πέραν όμως του όποιου αστείου, σε μια εποχή, που όλοι λένε μόνο λόγια για το περιβάλλον, οι Κρεντιώτες έμπρακτα για μια ακόμη φορά αποδεικνύουν ότι η προστασία του ευρυτανικού περιβάλλοντος γι΄ αυτούς δεν είναι μόνο μια τυπική υποχρέωση, αλλά είναι τρόπος ζωής. Για άλλη μια φορά μπράβο τους !!!

ΚΥΝΗΓΟΙ ΜΕ ΜΕΡΑΚΙ

Τα αδέλφια Πάνος και Νάκος Μάκκας, είναι ως γνωστόν σε όλους μας μερακλήδες κυνηγοί. Όταν τους δίνετε η ευκαιρία, δεν διατάζουν να κάνουν το μεγάλο ταξίδι ΑΜΕΡΙΚΗ - ΚΡΕΝΤΗ, προκειμένου να έλθουν στην πατρίδα για να περάσουν μερικές ευχάριστες στιγμές στο κυνήγι.

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος τα δυο αδέλφια τέλη Οκτωβρίου - αρχές Νοεμβρίου, ήλθαν στο χωριό, πήγαν για κυνήγι και είχαν μάλιστα και πολλές επιτυχίες. Όπως φαίνεται στην  φωτο, ο Πάνος βρίσκεται στο καρτέρι, λίγο παραπέρα από την Αγία Τριάδα, έχοντας στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου, ένα μικρό αγριογούρουνο που "καθάρισε" νωρίτερα ο Νάκος.

Να τους ευχηθούμε καλή χρονιά και πάντα επιτυχίες, όχι μόνο στο κυνήγι αλλά σε κάθε τι στη ζωή τους.

ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΡΕΝΤΙΩΤΕΣ

Ο Εφημέριος του χωριού μας και τα παιδιά του Κατηχητικού μας Σχολείου, ευχόμαστε από τα βάθη της καρδιάς μας σε όλους του όπου γης Κρεντιώτες, καλό Τριώδιο χρόνια πολλά και ευλογημένα.

Η ΕΝΟΡΙΑ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΨΑΛΤΗ ΜΑΣ ΘΑΝΑΣΗ ΝΤΑΛΛΑ

Το Εκκλ. Συμβούλιο της Ενορίας μας, στα πλαίσια των πνευματικών του δραστηριοτήτων, ανήμερα της εορτής του Αγίου Νεκταρίου και μετά το πέρας της πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, τίμησε με αναμνηστική πλακέτα τον ψάλτη μας Θανάση Ντάλλα για την προσφορά του στην Ενορία μας τα τελευταία χρόνια. Την απονομή της πλακέτας έκανε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Δαμασκηνός Βασιλόπουλος που χοροστάτησε στην εορτή του Αγίου Νεκταρίου.

Ο εφημέριός μας π.Ευάγγελος Φεγγούλης ευχαρίστησε τον Θανάση Ντάλλα για την προσφορά του στην Ενορία και την άψογη συνεργασία τους και του ευχήθηκε όπως ο Πανάγαθος Κύριος δια πρεσβειών του Αγίου Νεκταρίου του χαρίζει υγεία, μακροημέρευση και κάθε καλό.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΝΟΜΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ Συγχωνεύσεις – καταργήσεις Σχολικών Μονάδων

Όλα τα προηγούμενα χρόνια, κατά τους μήνες Ιανουάριο και Φεβρουάριο οι Διευθυντές Εκπαίδευσης κάθε νομού, παίρνοντας υπόψη την πρόταση της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας, πρότειναν στο Υπουργείο Παιδείας τις μεταβολές των σχολικών μονάδων (ιδρύσεις, καταργήσεις, συγχωνεύσεις, υποβιβασμούς).

Για παράδειγμα όταν μια σχολική μονάδα βρισκόταν σε αναστολή λειτουργίας για κάποια χρόνια λόγω έλλειψης μαθητών καταργούταν. Αν σε κάποιο χωριό δε λειτουργούσε σχολείο και υπήρχαν την επόμενη σχολική χρονιά μαθητές για να φοιτήσουν, ιδρυόταν νέα σχολική μονάδα. Επίσης γινόταν η κατάργηση ή η αναστολή λειτουργίας μιας σχολικής μονάδας για ένα έτος, σε περίπτωση που ο ρυθμός μείωσης των μαθητών ήταν μεγάλος και ο αριθμός τους πολύ μικρός και ταυτόχρονα οι μαθητές αυτής της σχολικής μονάδας  μπορούσαν να μετακινηθούν με ασφάλεια και σε σύντομο χρονικό διάστημα σε άλλη κοντινή σχολική μονάδα.

Το τελευταίο διάστημα και ύστερα από την απουσία συγκεκριμένου νομοθετικού πλαισίου λόγω κατάργησης των Νομαρχιών και ύπαρξης αλλαγών στο χάρτη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το Υπουργείο Παιδείας μέσα από «άτυπες» συνεννοήσεις των Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης με τους Διευθυντές Εκπαίδευσης των νομών προωθεί σχέδιο εκτεταμένων συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολικών μονάδων με μοναδικό στόχο τη δήθεν εξοικονόμηση πόρων από τις λειτουργικές δαπάνες των σχολικών μονάδων. Για το συγκεκριμένο θέμα το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα κείμενο για διαβούλευση. Αργότερα εξέδωσε Δελτίο Τύπου με το οποίο προσπαθεί να μας πείσει για την παιδαγωγική του λογική για τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων. Στο συγκεκριμένο Δελτίο Τύπου το Υπουργείο Παιδείας διαβεβαιώνει πως δεν πρόκειται να γίνει καμία μετακίνηση παραπάνω από 10 χιλιόμετρα ή διάρκεια μισής ώρας. Αναφέρει ακόμα πως κριτήριο για τη μετακίνηση μαθητών είναι η ύπαρξη κτιριακών υποδομών (εγκαταστάσεις, εξοπλισμός κ.ά.) στο σχολείο μετακίνησης. Τέλος στα κριτήρια Εξαίρεσης Σχολικών Μονάδων από καταργήσεις και συγχωνεύσεις, λαμβάνοντας υπόψη την ιδιομορφία του γεωγραφικού ανάγλυφου αλλά και του πλήθους των δυσπρόσιτων απομακρυσμένων και νησιωτικών περιοχών της  χώρας μας, εξαιρεί τις απομονωμένες και απομακρυσμένες ορεινές και νησιωτικές περιοχές της χώρας, στις οποίες οι αποστάσεις, οι καιρικές και συγκοινωνιακές συνθήκες δε διασφαλίζουν την ασφαλή και άνετη μεταφορά των μαθητών.

Και στο νομό μας ακούγονται ανεπίσημα διάφορα. Υπεύθυνοι και μη μιλούν ακόμα και στα Μ.Μ.Ε. για πιθανές καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών  μονάδων της Π.Ε. Ν. Ευρυτανίας.

Ο σύλλογος εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Ευρυτανίας είναι κάθετα αντίθετος στις γενικευμένες καταργήσεις και συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων με μοναδικό κριτήριο την εξοικονόμηση πόρων. Στόχος δεν μπορεί να είναι άλλος από την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Παιδαγωγικά και μόνο κριτήρια θα πρέπει να τεθούν στην όποια επιχειρούμενη αλλαγή.

Θα συμφωνούσαμε σε διορθωτικές κινήσεις με παιδαγωγικά κριτήρια που θα είχαν σκοπό την καλύτερη εκπαίδευση για τους μαθητές. Για παράδειγμα οι μαθητές ενός 1/θ ή 2/θ Δημοτικού Σχολείου θα μπορούσαν να μετακινηθούν σε απόσταση 5 χιλιομέτρων ώστε να φοιτήσουν σε ένα άλλο 6/θ ή 12/θ Δημοτικό Σχολείο. Όφελός τους η διδασκαλία μαθημάτων όπως Αγγλικά, 2^η Ξένη Γλώσσα, Πληροφορική, Θεατρική Αγωγή κ.ά., μαθήματα που δε διδάσκονται στο πρωινό τμήμα ενός 1/θ ή 2/θ Δημοτικού Σχολείου.

Διαφωνούμε με τη λογική συγχώνευσης δύο 1/θ Δημοτικών Σχολείων ή την κατάργηση ενός 1/θ Δημοτικού Σχολείου και τη μετακίνηση των μαθητών του σε ένα άλλο 2/θ Δημοτικό Σχολείο γιατί οι μαθητές δε θα έχουν κανένα σχεδόν παιδαγωγικό όφελος αφού δε θα διδαχτούν τίποτα περισσότερο από ό,τι διδάσκονταν στο σχολείο τους. Αντίθετα αυτό που θα υποστούν είναι η μείωση του ελεύθερου χρόνου τους λόγω της μετακίνησής τους πρωί και μεσημέρι, η ταλαιπωρία τους και ο κίνδυνος κατά την μετακίνησή τους λόγω και των ειδικών συνθηκών που επικρατούν στο νομό μας ιδιαίτερα τους χειμωνιάτικους μήνες (δύσκολο οδικό δίκτυο, κλιματολογικές συνθήκες).

Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη επίσης ότι καταργώντας ένα Δημοτικό Σχολείο ή ένα Νηπιαγωγείο και μετακινώντας του μαθητές σε μια άλλη σχολική μονάδα, ως χιλιομετρική απόσταση και διάρκεια ώρας δεν πρέπει να ληφθεί μόνο η απόσταση και διάρκεια ώρας μεταξύ των δύο σχολικών μονάδων. Σε κάθε σχολική μονάδα τα παιδιά που φοιτούν δε μένουν όλα στο ίδιο χωριό αλλά μετακινούνται και από διπλανά χωριά ή οικισμούς. Γι αυτά τα παιδιά η χιλιομετρική απόσταση και η διάρκεια ώρας υπερδιπλασιάζεται αν γίνει η μετακίνηση.

Επιπλέον θα πρέπει να λυθεί και το πρόβλημα με τους κύκλους μαθημάτων διδασκαλίας στα ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία. Στις τάξεις Ε΄ και ΣΤ΄  εκτός από τη Γλώσσα και τα Μαθηματικά, στα υπόλοιπα μαθήματα γίνεται συνδιδασκαλία ύλης. Τη μία χρονιά διδάσκονται τα μαθήματα της Ε΄ και την άλλη χρονιά τα μαθήματα της ΣΤ΄ τάξης. Το ίδιο συμβαίνει και στις τάξεις Γ΄ και Δ΄. Ας σκεφτούμε δύο 1/θ με 7 παιδιά το κάθε σχολείο που συνενώνονται σε ένα 1/θ με 14 παιδιά και ο δάσκαλος πρέπει να διδάξει τα μαθήματα όλων των τάξεων. Αν οι κύκλοι μαθημάτων των δύο σχολείων δε ταιριάζουν, ο χρόνος που αντιστοιχεί σε κάθε μάθημα είναι 5 ή 10 λεπτά. Αυτό είναι παιδαγωγικό κριτήριο για τη συνένωση τους; Αυτή είναι παιδαγωγική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης;

Αν οι δύο παραπάνω λόγοι (μεγάλη απόσταση και πρόβλημα στους κύκλους μαθημάτων) εκλείπουν, θα συμφωνούσαμε με τη συγχώνευση δύο κοντινών 1/θ σχολικών μονάδων με πολύ μικρό αριθμό μαθητών έχοντας υπόψη ως παιδαγωγικό κριτήριο την κοινωνικοποίησή τους.

Διαφωνούμε με την κατάργηση σχολικής μονάδας ή συγχώνευσής της με άλλη σχολική μονάδα στην ίδια πόλη με οικονομικά και μόνο κριτήρια. Για να είναι παιδαγωγικά ορθή κάθε απόφαση θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη  ο αριθμός των μαθητών, ο ρυθμός αύξησης ή μείωσής τους καθώς και οι κτιριακές υποδομές της σχολικής μονάδας στην οποία προτείνεται να μετακινηθούν οι μαθητές.

Σε κάθε περίπτωση λόγο πρέπει να έχουν οι τοπικές κοινωνίες και συγκεκριμένα οι γονείς των μαθητών και οι εκπρόσωποί τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση καθώς και οι σύλλογοι των εκπαιδευτικών.

Ο σύλλογός μας ανησυχώντας έντονα για τις επιχειρούμενες αλλαγές, από πολύ νωρίς (18-1-2011) ζήτησε και είχε συνάντηση με το Δήμαρχο Καρπενησίου κ. Μπακογιάννη Κωνσταντίνο στις 28-1-2011 και τον Αντιπεριφερειάρχη της Περιφερειακής Ενότητας Ευρυτανίας κ. Καραμπά Βασίλειο την 1-2-2011. Στις συναντήσεις αυτές, πέραν των άλλων θεμάτων, τους ενημερώσαμε για την κατάσταση των σχολικών μονάδων και για τις θέσεις του συλλόγου μας.

Τις επόμενες μέρες θα ζητήσουμε να συναντηθούμε με το Δήμαρχο Αγράφων κ. Τάτση Δημήτριο προκειμένου να του γνωστοποιήσουμε τις θέσεις μας.

Για το Δ.Σ.

                             Ο Πρόεδρος                                          Η  Γ. Γραμματέας

                        Ευθυμίου Γιάννης                                     Μπούκα Κατερίνα

ΚΡΕΝΤΗ: ΤΟ ΠΙΟ ΖΩΝΤΑΝΟ ΧΩΡΙΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

Είναι γεγονός ότι η Κρέντη, αυτή την χρονική περίοδο, είναι το πιο ζωντανό και πιο δημιουργικό χωριό του Δήμου Αγράφων.
Στην Κρέντη διαμένουν μόνιμα 300 περίπου νοματαίοι και είναι το χωριό εκείνο που έχει Δημοτικό και Νηπιαγωγείο με πάνω από 20 παιδιά.
Το χωριό έχει ποδοσφαιρική ομάδα και σε λίγο καιρό θα λειτουργήσει και ακαδημία ποδοσφαιρική αποτελούμενη από 15 παιδιά, ηλικίας από 6 μέχρι 15 ετών.
Δυστυχώς όμως σε αυτό το χωριό δεν υπάρχει ούτε ένα γήπεδο ποδοσφαίρου, ούτε γήπεδο μπάσκετ, ούτε και ένας χώρος αθλοπαιδιών.
Κανένας δεν φρόντισε μέχρι τώρα να γίνει κάτι σε αυτόν τον τομέα για τα παιδιά μας.
Νομίζουμε όμως ότι ήλθε το πλήρωμα του χρόνου και στην Κρέντη να κατασκευαστεί ένα γήπεδο και χώροι αθλοπαιδιών, καθότι είναι εκείνο το χωριό, που έχει νέους πολλούς με παρόν και μέλλον.

Στις φωτο που δημοσιεύουμε φαίνεται ένα από τα γήπεδα που κατασκευάστηκαν με πρωτοβουλία του πρώην Δημάρχου Απεραντίων και νυν Αγράφων Δημήτρη Τάτση, στην χωριό Λημέρι, που δεν μπορεί να συγκρηθεί σε τίποτε με την Κρέντη.

Παρακαλούμε κάθε αρμόδιο και κυρίως τον Δήμαρχό μας, να ενεργήσει τα δέοντα έτσι ώστε σε λίγο καιρό να αποκτήσουμε και εμείς εδώ στην Κρέντη το δικό μας γήπεδο.

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΜΑΣ

Οικονομική ή πνευματική κρίση; Του μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου

Η πολυσυζητημένη οικονομική κρίση αν οδηγήσει τους Νεοέλληνες μόνο σ’ ένα θυμό και μια απελπισία θα χαθεί ακόμη ευκαιρία για γόνιμη και ωφέλιμη αυτοκριτική. Η εύκολη ρίψη ευθυνών μόνο πάντοτε στους άλλους και η καθόλου προσοχή στον οκνηρό εαυτό μας και τη δίχως βαθύ νόημα και ιερό στόχο ζωή μας αποτελεί δυστυχώς σταθερή νεοελληνική συνήθεια. Χρειάζεται απαραίτητα μια γενική και προσωπική, γενναία και αποφασιστική, ειλικρινής και ολοσχερής μετάνοια. Μετάνοια με λόγο και πράξη.

Το όραμα του Νεοέλληνα για ευδαιμονισμό, ευμάρεια, καλοπέραση, βόλεμα, υπερκατανάλωση σπατάλη και απληστία τον πρόδωσε πικρά και βαριά. Ο άνθρωπος στο άφωτο αδιέξοδο που κατήντησε, βιώνοντας την τραγικότητα της ασέβειας και της ασυδοσίας πάσχει οδυνηρά. Ο Νεοέλληνας πέρασε σίγουρα πιο δύσκολες και ζοφερές περιπέτειες από τις σημερινές. Όμως τότε είχε ισχυρές βάσεις που τον στήριζαν όρθιο. Η ορθότητα, η εντιμότητα, η ειλικρίνεια, η θεοφοβία τότε επικρατούσαν κι ενέπνεαν. Μία βέβηλη εικονομαχία, μία δυνατή πολεμική από ετών κατά του ιερού  και του ηθικού είχε ολέθρια αποτελέσματα με συνέπειες φοβερές. Είναι λυπηρό άνθρωποι με τόσο πλούσια παράδοση  το μόνο που σκέφτονται να είναι το γρήγορο κέρδος, η απόλαυση και το ίδιον συμφέρον. Νέοι να παρακολουθούν τρομαγμένοι την απάτη, το ψέμα και την υποκρισία των μεγάλων, κάποτε των γονέων και δασκάλων τους.  Η νέα γενιά άφωνη να βλέπει αρπαγές, εγωισμούς, ατομισμούς και πείσματα και να προσπαθεί  ν’ αντιδράσει, όχι πάντοτε με τους καλύτερους τρόπους. Μακάρι η κρίση να επαναενεργοποιήσει ζωηρά στοιχεία της ελληνικής ταυτότητας, όπως η πίστη, η αγάπη και η ταπείνωση και τα παράγωγά τους, όπως η αλληλεγγύη, η συμπόνια, η ανεκτικότητα, το φιλότιμο, η αιδώς, το ακέραιο ήθος. Ο ελληνικός λαός αξίζει να επαναφέρει στη ζωή του την απόρριψη του περιττού, την  αγάπηση της λιτότητας, της απλότητας, της ανιδιοτέλειας. Η έξαρση της ατομικότητας, της εγωκεντρικότητας και της κτητικότητας ήλθε με την αποξένωση από τον Θεό. Η πλεονεξία ερμηνεύεται ως μεγάλη ανασφάλεια του ανθρώπου που πάσχει για στηρίγματα υλικά. Η ψυχή μένει όμως άφωτη, άχαρη, μαραμένη και ανικανοποίητη.

Η πλεονεξία θεωρήθηκε δυστυχώς από πολλούς  παρασυρμένους ως οδός προς την ακύμαντη  ευτυχία. Η μανία πλουτισμού έχει θολώσει την κρίση κι έχει παγώσει την καρδιά. Η απόκτηση πολλών υλικών αγαθών πρόσφερε ένα βαθύ εσωτερικό κενό. Η εκκλησία ανέκαθεν προτείνει τον ασκητικό τρόπο ζωής, την εγκράτεια, την ολιγάρκεια, τη σύνεση και τον σωφρονισμό. Οι άγιοι άφηναν χώρο για τους άλλους, στερούνταν χάρη των άλλων, αγαπούσαν περισσότερο να δίνουν παρά να παίρνουν. Με το να κλαίμε συνεχώς για το παρελθόν και να στιγματίζουμε λίαν αυστηρά το παρόν δεν νομίζουμε ότι βγαίνει κάτι σημαντικό.

Είναι μια ευκαιρία να δούμε την Εκκλησία μας ως φιλόστοργη  μητέρα που γνωρίζει καλά να νουθετεί ουσιαστικά, να διορθώνει διακριτικά, να παρηγορεί αληθινά, να χαρίζει πραγματικά αισιοδοξία και χαροποιό ελπίδα. Ο θεός, φιλάγιος, φιλάδελφος και φιλάνθρωπος. Η φιληδονία, η φιλαργυρία και η φιλοδοξία θα πρέπει ν’ αντικατασταθούν από το φιλόπονο, το αφιλοχρήματο και το φιλάρετο. Όταν η ύλη μισεί το πνεύμα και μόνος σκοπός είναι ο επίγειος πλουτισμός, που φθείρεται και κλέβεται, και όχι ο αγιοπνευματικός πλούτος τότε ο άνθρωπος πάσχει, άγχεται και ταλαιπωρείται. Ταλαιπωρημένος ταλαιπωρεί και τους άλλους. Νομίζει ο άνθρωπος πως πλουτίζοντας αμέσως θα έχει μια ατέρμονη ευτυχία και μακαριότητα. Ξεγελιέται και πλανάται, γιατί μύρια παραδείγματα μιλούν περί του αντιθέτου.

Ο υπερκαταναλωτισμός είναι σοβαρή ασθένεια. Αν και οι χριστιανοί μας νοσούν από αυτή, τότε δίνουμε πολύ κακό παράδειγμα στους συνανθρώπους μας. Ο Χριστός ήταν ένας ασκητής, μοναχιτών, άστεγος, πένης και αυτά δίδασκε και με τον λόγο και τη ζωή του. Το να πλουτίσουμε μάλιστα μερικοί χρησιμοποιώντας τον Χριστό είναι το πιο τραγικό. Υπάρχει  λοιπόν σοβαρή οικονομική κρίση, αλλά πιο μεγάλη πνευματική. Ας γίνει αφορμή καλή για ουσιαστική ανασυγκρότηση προσωπική και γενική. Η μετάνοια είναι πάντα χρήσιμη για όλους μας . Ας θυμηθούμε την προσευχή. Ας γίνει πιο θερμή κι ευκατάνυκτη. Ας εμπιστευθούμε πιο πολύ τον Πανάγαθο που μας επισκέπτεται παιδαγωγικά και μας θεραπεύει σωτήρια.  

ΟΤΑΝ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΗΘΟΙ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟΙ

Είναι γεγονός ότι ο διαιτητής είναι ο βασικός παράγοντας για την διεξαγωγή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Τόσο αυτός όσο και οι βοηθοί του παίζουν καθοριστικό ρόλο για να ολοκληρωθεί μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση χωρίς προβλήματα. Σε κάποιες όμως περιπτώσεις, διαιτητές η βοηθοί, μπορούν να επιβληθούν και με άλλο τρόπο, όπως ο βοηθός της φωτογραφίας σε παλιότερο αγώνα της ομάδας του χωριού μας.

Όπως φαίνεται ήταν τόσο επιβλητικός, που μόλις τον είδε μπροστά του απότομα ο επιθετικός της ομάδας μας Σ. Μάκκας, γωνάτισε απ΄ το φόβο του και παραλίγο να του φύγει η μπάλα...

Γέρων Παΐσιος

Ο βίος του
Παιδική ηλικίαΟ Γέρων Παΐσιος γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πρόδρομος και ήταν πρόεδρος των Φαράσων, ενώ η μητέρα του λεγόταν Ευλαμπία. Ο Γέροντας είχε ακόμα 8 αδέλφια. Στις 7 Αυγούστου του 1924, μια εβδομάδα πριν οι Φαρασιώτες φύγουν για την Ελλάδα, ο Γέροντας βαφτίστηκε από τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος επέμεινε και του έδωσε το δικό του όνομα «για να αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είχε πει.

Πέντε εβδομάδες μετά τη βάπτιση του μικρού τότε Αρσένιου, στις 14 Σεπτεμβρίου του 1924 η οικογένεια Εζνεπίδη, μαζί με τα καραβάνια των προσφύγων, έφτασε στον Άγιο Γεώργιο στον Πειραιά και στη συνέχεια πήγε στην Κέρκυρα, όπου και τακτοποιήθηκε προσωρινά στο Κάστρο. Στην Κέρκυρα η οικογένειά του έμεινε ενάμιση χρόνο. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Ηγουμενίτσα και κατέληξε στην Κόνιτσα. Εκεί ο Αρσένιος τελείωσε το δημοτικό σχολείο και πήρε το απολυτήριο του «με βαθμό οκτώ και διαγωγή εξαίρετο». Από μικρός συνεχώς είχε μαζί του ένα χαρτί, στο οποίο σημείωνε τα θαύματα του Αγίου Αρσενίου. Έδειχνε ιδιαίτερη κλίση προς τον μοναχισμό και διακαώς επιθυμούσε να μονάσει. Οι γονείς του χαριτολογώντας, του έλεγαν «βγάλε πρώτα γένια και μετά θα σε αφήσουμε».
Εφηβικά χρόνια και ο στρατόςΣτο διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να υπηρετήσει στο στρατό ο Αρσένιος δούλεψε σαν ξυλουργός. Όταν του παραγγελλόταν να κατασκευάσει κάποιο φέρετρο, ο ίδιος, συμμεριζόμενος την θλίψη της οικογένειας, αλλά και τη φτώχεια της εποχής, δεν ζητούσε χρήματα.
Το 1945 ο Αρσένιος κατατάχτηκε στο στρατό και υπηρέτησε σαν ασυρματιστής κατά τον ελληνικό εμφύλιο. Όσο καιρό δεν ήταν ασυρματιστής, ζητούσε να πολεμά στην πρώτη γραμμή, προκειμένου κάποιοι οικογενειάρχες, να μην βλαφτούν. Το μεγαλύτερο όμως διάστημα της θητείας του το υπηρέτησε με την ειδικότητα του ασυρματιστή. Γι' αυτό και πολλές εκδόσεις αφιερωμένες στη ζωή του Γέροντα τον αναφέρουν ως "Ασυρματιστή του Θεού". Μάλιστα, ο Γέροντας φέροντας ως παράδειγμα την κατά τη στρατιωτική του θητεία αυτή ιδιότητα, απάντησε σε κάποιον που αμφισβητούσε τη χρησιμότητα της μοναχικής ζωής ότι οι μοναχοί είναι "ασυρματιστές του Θεού", εννοώντας την γοερή τους προσευχή και την έγνοια τους για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Απολύθηκε από το στρατό το 1949.
Μοναστικός Βίος
Τα πρώτα χρόνιαΟ πατέρας Παΐσιος πρώτη φορά εισήλθε στο Άγιο Όρος για να μονάσει το 1949, αμέσως μετά την απόλυσή του από το στρατό. Όμως επέστρεψε στα κοσμικά για ένα χρόνο ακόμα, προκειμένου να αποκαταστήσει τις αδελφές του, έτσι το 1950 πήγε στο Άγιο Όρος. Η πρώτη μονή στην οποία κατευθύνθηκε και παρέμεινε για ένα βράδυ ήταν Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στις Καρυές. Εν συνεχεία κατέλυσε στη σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος, στο κελί των Εισοδίων της Θεοτόκου. Εκεί θα γνωρίσει τον πατέρα Κύριλλο που ήταν ηγούμενος στη μονή και θα τον ακολουθήσει πιστά.
Λίγο αργότερα αποχώρησε από τη μονή και κατευθύνθηκε στη Μονή Εσφιγμένου. Εκεί τελέσθηκε η τελετή της «ρασοευχής» και πήρε το πρώτο όνομά του που ήταν Αβέρκιος. Και εκεί αμέσως ξεχώρισε για την εργατικότητά του, τη μεγάλη αγάπη και κατανόηση που έδειχνε για τους «αδελφούς» του, την πιστή υπακοή στο γέροντά του, την ταπεινοφροσύνη του, αφού θεωρούσε εαυτόν κατώτερο όλων των μοναχών στην πράξη. Προσευχόταν έντονα και διάβαζε διαρκώς, ιδιαίτερα τον Αββά Ισαάκ.
Το 1954 έφυγε από τη μονή Εσφιγμένου και κατευθύνθηκε προς την Μονή Φιλοθέου, που ήταν Ιδιόρρυθμο μοναστήρι όπου μόναζε και ένας θείος του. Η συνάντησή του όμως με τον Γέροντα Συμεών θα είναι καταλυτική για την πορεία και διαμόρφωση του μοναχικού χαρακτήρα του Παϊσίου. Μετά από δύο χρόνια, το 1956, χειροθετήθηκε «Σταυροφόρος» και πήρε το «Μικρό Σχήμα». Τότε ήταν τελικά που ονομάστηκε και «Παΐσιος», χάρη στο Μητροπολίτη Καισαρείας Παΐσιο τον β΄, ο οποίος ήταν και συμπατριώτης του. Ο Γέρων Αυγουστίνος αυτήν την περίοδο απέκτησε στενή σχέση με τον Παΐσιο.
Το 1958, ύστερα από «εσωτερική πληροφόρηση», πήγε στο Στόμιο Κονίτσης. Εκεί πραγματοποίησε έργο το οποίο αφορούσε στους ετερόδοξους αλλά περιελάμβανε και τη βοήθεια των βασανισμένων και φτωχών Ελλήνων, είτε με φιλανθρωπίες, είτε παρηγορώντας τους και στηρίζοντάς τους ψυχολογικά, με αιχμή το λόγο του Ευαγγελίου. Επί 4 έτη έμεινε στην Ιερά Μονή Γενεθλίων της Θεοτόκου στο Στόμιο, όπου αγαπήθηκε πολύ από τον λαό της περιοχής για την προσφορά και τον μετριοπαθή χαρακτήρα του.
Από εκεί πήγε στο Όρος Σινά στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Ο Γέροντας εργαζόταν ως ξυλουργός και ό,τι κέρδιζε το έδινε σε φιλανθρωπίες στους Βεδουίνους, ιδίως τρόφιμα και φάρμακα.
Επιστροφή στο Άγιο ΌροςΤο 1964 επέστρεψε στο Άγιο Όρος, από όπου δεν ξαναέφυγε ποτέ. Η σκήτη η οποία τον φιλοξένησε ήταν η Ιβήρων. Στο διάστημα που παρέμεινε εκεί, και συγκεκριμένα το 1966, ασθένησε σοβαρά και εισήχθη στο Νοσοκομείο Παπανικολάου. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση, με αποτέλεσμα μερική αφαίρεση των πνευμόνων. Στο διάστημα μέχρι να αναρρώσει και να επιστρέψει στο Άγιο Όρος φιλοξενήθηκε στην Μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, στη Σουρωτή. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος μετά την ανάρρωσή του και το 1967 μετακινήθηκε στα Κατουνάκια, και συγκεκριμένα στο Λαυρεώτικο κελί του Υπάτου.
Από τότε άρχισε να δέχεται πολλές επισκέψεις. Ήδη το όνομά του έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά γνωστό μακριά από το Όρος και κάθε λογής βασανισμένοι άνθρωποι οδηγούνταν σε αυτόν, μαθαίνοντας για ένα χαρισματικό μοναχό που ονομάζεται Παΐσιος. Το επόμενο έτος μεταφέρεται στη Μονή Σταυρονικήτα. Βοηθάει σημαντικά σε χειρωνακτικές εργασίες, συνεισφέροντας στην ανακαίνιση του μοναστηριού. Συχνά μάλιστα βοηθάει ως ψάλτης στη Σκήτη Τιμίου Προδρόμου το Γέροντα Τύχωνα. Οι δύο γέροντες ανέπτυξαν δυνατή φιλία η οποία τερματίσθηκε με την κοίμηση του Γέροντα Τύχωνα το 1968. Ο Παΐσιος έμεινε στο κελί του Γέροντα Τύχωνα για ένδεκα έτη μετά την κοίμησή του, πράγμα που ήταν επιθυμία του φίλου του λίγο πριν πεθάνει.
Στην ΠαναγούδαΤο 1979 αποχώρησε από την σκήτη του Τιμίου Προδρόμου και κατευθύνθηκε προς την Μονή Κουτλουμουσίου. Εκεί εισχώρησε στή μοναχική αδελφότητα ως εξαρτηματικός μοναχός. Η Παναγούδα ήταν μια σκήτη εγκαταλελειμμένη και ο Παΐσιος εργάστηκε σκληρά για να δημιουργήσει ένα κελί με «ομόλογο», όπου και έμεινε μέχρι και το τέλος τη ζωής του. Από την εποχή που εγκαταστάθηκε στην Παναγούδα πλήθος λαού τον επισκεπτόταν. Ήταν μάλιστα τόσο το πλήθος ώστε να υπάρχουν και ειδικές σημάνσεις που επεσήμαναν τον δρόμο προς το κελί του, ώστε να μην ενοχλούν οι επισκέπτες τους υπολοίπους μοναχούς. Επίσης δεχόταν πάρα πολλές επιστολές. Όπως έλεγε ο γέροντας στενοχωρείτο πολύ, γιατί από τις επιστολές μάθαινε μόνο για διαζύγια και ασθένειες ψυχικές ή σωματικές. Παρά το βεβαρημένο πρόγραμμά του, συνέχιζε την έντονη ασκητική ζωή, σε σημείο να ξεκουράζεται ελάχιστα, 2 με 3 ώρες την ημέρα. Εξακολούθησε όμως να δέχεται και να προσπαθεί να βοηθήσει τους επισκέπτες. Συνήθιζε επίσης να φτιάχνει «σταμπωτά» εικονάκια τα οποία χάριζε στους επισκέπτες σαν ευλογία.
Οι ασθένειες του Γέροντα
Το ιστορικόΤο 1966 ο γέροντας νοσηλεύθηκε στο Νοσοκομείο Παπανικολάου λόγω βρογχεκτασιών. Μετά την επέμβαση για την αφαίρεσή τους και λόγω της χρήσης ισχυρών αντιβιοτικών ο γέροντας έπαθε ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα, η οποία του άφησε μόνιμα δυσπεπτικά προβλήματα. Κάποια στιγμή, ενώ εργαζόταν στην πρέσα που είχε στο κελί του, έπαθε βουβωνοκήλη. Αρνήθηκε να νοσηλευτεί και υπέμεινε καρτερικά την ασθένεια, η οποία του έδινε φοβερούς πόνους για τέσσερα ή πέντε χρόνια. Κάποια μέρα σε μια επίσκεψή του στη Σουρωτή, κάποιοι γνωστοί του γιατροί κυριολεκτικά τον απήγαγαν και τον οδήγησαν στο Θεαγένειο νοσοκομείο, όπου και χειρουργήθηκε. Παρά την αντίθεση των γιατρών, ο γέροντας συνέχισε τη σκληρή ασκητική ζωή και τις χειρωνακτικές εργασίες κάτι που επιδείνωσε και άλλο την κατάσταση της υγείας του.
Το τέλος της ζωής τουΜετά το 1993 άρχισε να παρουσιάζει αιμορραγίες για τις οποίες αρνούνταν να νοσηλευτεί λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «όλα θα βολευτούν με το χώμα». Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους ο Παΐσιος βγαίνει για τελευταία φορά από το Όρος και πηγαίνει στη Σουρωτή, στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου για τη γιορτή του Αγίου Αρσενίου (10 Νοεμβρίου). Εκεί μένει για λίγες μέρες και ενώ ετοιμάζεται να φύγει ασθενεί και μεταφέρεται στο Θεαγένειο, όπου του γίνεται διάγνωση για όγκο στο παχύ έντερο. Στις 4 Φεβρουαρίου του 1994 ο γέροντας χειρουργείται.
Παρότι η ασθένεια δεν σταμάτησε (παρουσίασε μεταστάσεις στους πνεύμονες και στο ήπαρ), ο γέροντας ανακοίνωσε την επιθυμία του να επιστρέψει στο Άγιο Όρος στις 13 Ιουνίου. Ο υψηλός πυρετός όμως και η δύσπνοια τον ανάγκασαν να παραμείνει.
Στο τέλος του Ιουνίου οι γιατροί του ανακοινώνουν ότι τα περιθώρια ζωής του ήταν δύο με τρεις εβδομάδες το πολύ. Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) ο γέροντας κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Τελικά ο Γέροντας Παΐσιος απεβίωσε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00. Ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο κοιμήσεως του Γέροντος, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.
Προτεινόμενη αναγνώριση του ως ΑγίουΗ φήμη του Γέροντα Παΐσιου του Αγιορείτη ως αγίου μεταξύ των ορθοδόξων πιστών είναι μεγάλη, λόγω της προσωπικότητάς, της πνευματικότητας και των χαρισμάτων (διάκρισης, διορατικό, προορατικό, ιαματικό) που σύμφωνα με πλήθος από μαρτυρίες διέθετε. Για τους λόγους αυτούς, ο σεβ. Επίσκοπος Μαραθώνος κ.κ. Μελίτων Καβατσηκλής, έχει προτείνει την κατάταξη του στα δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως αγίου.
 

Την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου έγινε ο εθελοντικός καθαρισμός στο χωριό μας από τα παιδιά του Κατηχητικού Σχολείου

Με χαρά και ενδιαφέρον τα παιδάκια του Κατηχητικού μας Σχολείου συμμετείχαν  στον καθαρισμό του πάρκου και των δρόμων του χωριού μας, την περασμένη Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011.

Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας και του μαθήματος, υπό την καθοδήγηση του εφημερίου μας, συμμετείχαν στον συμβολικό αλλά και ουσιαστικό καθαρισμό του πάρκου, της πλατείας και των δρόμων, μαζεύοντας σκουπίδια και διάφορα άχρηστα αντικείμενα παίρνοντας και δίνοντας μαθήματα για την προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος.

Τελειώνοντας τον εθελοντικό καθαρισμό του χωριού μας, σε όλα τα παιδιά του Κατηχητικού, ο αγαπητός και σεβαστός σε όλους μας κ. Κώστας Λάππας, πρόσφερε κέρασμα και τοστ, εκφράζοντας έτσι την ικανοποίηση του για την πρωτοβουλία των παιδιών. Τα παιδιά δέχτηκαν με ικανοποίηση το κέρασμα και ευχαρίστησαν για το λόγο αυτό τον κ. Λάππα.

Τέλος το μήνυμα των παιδιών προς όλους τους Κρεντιώτες και όχι μόνο είναι:  

Ας μην πετάμε σκουπίδια στο δρόμο, αλλά στους κάδους. Ας μην τα βγάζουμε από το σπίτι μας την Παρασκευή το μεσημέρι ή το Σάββατο, αλλά όταν πρόκειται να περάσει το απορριμματοφόρο.

Ας μην πετάμε σαπουνόνερα στους δρόμους.

Ας διατηρούμε πάντα καθαρές τους δρόμους, τις αυλές μας, το χώρο της Εκκλησίας μας, του κοιμητηρίου και φυσικά της πλατείας και του Σχολείου μας. Ας προστατεύσουμε το δάσος. Ας φυτέψουμε όσο πιο πολλά δέντρα μπορούμε.

ΟΜΑΔΑΡΑ Η ΚΡΕΝΤΗ ΠΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΟΞΑ ΧΑΝΟΝΤΑΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΙΚΗ

Ανώτερη σε όλους τους τομείς η Κρέντη, δίδαξε ποδόσφαιρο στο Ραπτόπουλο, χωρίς ωστόσο όμως να μπορέσει να πάρει την νίκη από την τοπική Δόξα. Η ομάδα μας έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, κυρίως στο Β΄ Ημίχρονο και ήταν αυτή που έχασε τις πιο κλασικές ευκαιρίες για να πάρει τον αγώνα.

Βέβαια οι γηπεδούχοι παρά την ισοπαλία παρέμειναν στην 3^η θέση και είναι πολύ κοντά στην επίτευξη του στόχου τους, που είναι η τετράδα, ωστόσο όμως σε ένα ακόμη παιχνίδι στα τελευταία ματς, προβλημάτισαν με την απόδοσή τους για την συνέχεια του πρωταθλήματος.

Από την άλλη μεριά η Κρέντη μετά από ένα αρκετό διάστημα στο πρώτο ημίχρονο που ήταν σε άλλο γήπεδο και μάλιστα μετά το γκολ που δέχτηκε από τους γηπεδούχους, αφυπνίστηκε, έπαιξε καλή μπάλα, δημιούργησε ευκαιρίες, έφτασε άνετα στην ισοφάριση και αν οι επιθετικοί της σε 2-3 περιπτώσεις ήταν πιο αποτελεσματικοί, θα επέστρεφε στην Κρέντη έχοντας στο σακούλι της ακόμα και τους τρεις βαθμούς της νίκης, μια νίκη που θα άλλαζε για τα καλά τους περαιτέρω στόχους της ομάδας του Χρήστου Καλαμπάκα.

Η παρουσία του Δημήτρη Τσιγαρίδα στην ομάδα της Κρέντης, είναι γεγονός ότι της έχει δώσει άλλο αέρα. Δεν είναι μόνο τα καθοριστικά γκολ που σημείωσε ο έμπειρος ποδοσφαιριστής στα 2 τελευταία ματς, είναι η δυναμική που περνάει στους συμπαίχτες του και η αγωνιστική πειθαρχία που επιβάλει με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο στον αγωνιστικό χώρο, στοιχεία σημαντικά που έχουν αλλάξει προς το καλύτερο την εικόνα της ομάδας. Βέβαια εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι στον αγώνα της Κυριακής, βασικό ρόλο στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος έπαιξαν και οι πολύ σωστές κινήσεις από τον πάγκο της Κρέντης με τις αλλαγές που έγιναν.

Την πρώτη καλή φάση του αγώνα δημιούργησαν οι φιλοξενούμενοι, όμως το δυνατό σουτ του Κωστόπουλου στο 16΄ απέκρουσε ο Ρεσίτης. Οι γηπεδούχοι απάντησαν στο 27΄ με τον Λ. Γούλα να αστοχεί από πολύ κοντά και στην συνέχεια της φάσης να υποπίπτει σε επιθετικό φάουλ. Στο επόμενο λεπτό οι γηπεδούχοι απείλησαν εκ νέου, όμως το καλοζυγισμένο σουτ του Καράνταλη απέκρουσε ο Ντάλλας. Με την συμπλήρωση του ημιώρου ο Κωστόπουλος εκτέλεσε φάουλ, που έφυγε μόλις άουτ από τα δοκάρια του Ρεσίτη. Στο 38΄ οι γηπεδούχοι ευτύχησαν να ανοίξουν το σκορ με τον Παππά να σεντράρει στην καρδιά της άμυνας των φιλοξενούμενων, τον Λ. Γούλα, τον κορυφαίο των γηπεδούχων, να παρεμβαίνει χωρίς να ακουμπήσει την μπάλα, και αυτή να καταλήγει στο βάθος της εστίας του Ντάλλα, μετά την σύγχυση που επικράτησε στην αμυντική γραμμής της Κρέντης. Στο 42΄ η Δόξα έφτασε κοντά σε ένα 2^ο τέρμα, όμως ο κεραυνός που εξαπέλυσε ο Κορέντζελος έφυγε λίγο έξω από τα δοκάρια του Ντάλλα.

Στην συνέχεια τα ηνία του αγώνα τα πήραν οι φιλοξενούμενοι, που βγήκαν μπροστά χάνοντας δυο μεγάλες ευκαιρίες με κλασικότερη αυτή του Γ. Βούρτσα στο 44΄, που μόνος απέναντι από τον Ρεσίτη έστειλε με πλασέ την μπάλα ελάχιστα άουτ.

Η Κρέντη μπήκε πολύ δυνατά στην επανάληψη και με τις διορθωτικές κινήσεις του Χρ. Καλαμπάκα, που πέρασε στον αγώνα τους Μπισμπίκη και Ι. Ντάλλα, πίεσε από την αρχή για την ισοφάριση. Αυτή ήλθε στο 60΄ με τον Δημήτρη Τσιγαρίδα να παίρνει το ριμπάουντ από το σουτ του Βούρτσα στο δοκάρι και από κοντά να εκτελεί τον Ρεσίτη ισοφαρίζοντας σε 1-1. Η ισοφάριση  έδωσε άλλο αέρα στους παίχτες της Κρέντης, που έχασαν μεγάλες ευκαιρίες να διπλασιάσουν τα τέρματά τους, στο 65΄ με τον Γ. Βούρτσα και στο 68΄ με τον Ν. Βούρτσα να σουτάρει απελπιστικά άουτ, μόνος του σε κενό τέρμα!!! Στο 76΄ ο Ντάλλας είπε όχι σε δυνατό σουτ του Τίμπα όπως και στο 85΄.

Κορυφαίος για τους γηπεδούχους ο Λ. Γούλας και οι Ανδρεάκης, Τίμπας. Ξεχώρισε από την Κρέντη ο Δημ. Τσιγαρίδας, ενώ πολύ καλοί ήταν οι Περούλας και Μπισμπίκης.

Πολύ καλή η διαιτησία του Κώστα Αναγνώστου.

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ

ΔΟΞΑ: ΡΕΣΙΤΗΣ, ΖΗΚΑΣ (ΝΤΖΙΜΑΣ), ΠΑΠΑΝΤΖΙΜΑΣ,  ΑΝΔΡΕΑΚΗΣ, ΜΥΡΙΣΙΩΤΗΣ, ΚΟΡΕΝΤΖΕΛΟΣ, Λ. ΓΟΥΛΑΣ, ΚΑΡΑΝΤΑΛΗΣ, ΠΑΠΑΣ, ΤΥΜΠΑΣ, ΠΑΠΑΔΗΜΑΣ.

ΝΤΑΛΛΑΣ, Ε. ΜΠΥΡΟΣ, Σ. ΜΠΥΡΟΣ, ΠΕΡΟΥΛΑΣ, ΚΟΚΚΟΤΟΣ, ΚΑΣΤΑΝΗΣ (Ι. ΝΤΑΛΛΑΣ), ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ (Ι. ΜΠΙΣΜΠΙΚΗΣ), Ε. ΜΑΚΚΑΣ, Ν. ΒΟΥΡΤΣΑΣ, Γ. ΒΟΥΡΤΣΑΣ, Δ. ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ.